Nu het werken in de bijen een einde neemt hier in Frankrijk wordt een andere activiteit van belang en dat is paddsestoelen zoeken .Gewapend met mandjes en zakjes struint men hier de juiste plaatsen af om Cèpes en Girolles (bij ons bekend onder de namen eekhoorntjesbrood en cantharellen) te verzamelen. Speurend in mijn paddenstoelengids viel mijn oog op de Honingzwam (
Armillariella mellea). Zo'n zwam is wel een uitdaging voor de imker ! In mijn Franse paddestoelengids staat de 'Àrmillaire de miel' beschreven als een niet eetbare paddestoel waarvan de incubatietijd voor vergiftigingsverschijnselen variabel is van 6 tot 15 uur. Je hebt (als imker) dus nog even de tijd om na te denken voor je overvallen wordt door al dan niet fatale bijverschijnselen na eten van de zwam.
Mijn Nederlandse gids vermeldt nog dat hout aangetast door deze verwoestende zwam licht kan gaan geven door vorming van luciferine !
Samengevat: de fraaie naam Honingzwam doet veel beloven maar men komt bedrogen uit. De naam ontleent de zwam aan de geelachtige kleur die wel bij honing gevonden wordt. Grote schade kan deze zwam aanrichten op boomgaarden en jonge naaldhoutcultures.
Na de maaltijd bij mijn Franse buren is de incubatietijd van vergiftiging verstreken. Het waren cèpes die op het menu stonden.
Ook was er een saus gemaakt van en zwarte trompetvormige( eetbare) paddestoel met de wat macabere Franse naam ;"trompet de la Mort= trompet van de Dood
De honingzwam blijft echter in het bos leuk voor 'dwaallichtjes'
