Wilde Bijen versus gedomesticeerde bijen

[rudolf fontein]

Hallo imkers,
Daar issie dan de brief waarvoor wij bang waren dat die komen zou. Vorig jaar heb ik al eens een oproep gedaan: zie http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... ncurrentie
en Romée heeft ook al eens een aanzet gedaan, zie http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... ncurrentie
Toen was de vraag nog op welk onderzoek e.e.a. was gebaseerd. Het gaat om: Concurrentie tussen honingbijen en andere bloemzoekende insecten, van het Informatie- en Kenniscentrum Landbouw Ede, januari 1998, als bron genoemd. Volgens mij is Aad Ruijter erbij betrokken geweest.

Wie weet officieel het standpunt of wie kent het beleid van Natuurmonumenten of weet waar dat te vinden is?

Hieronder de tekst van de brief die we ontvingen.
Graag jullie tips en reacties:

Tekst:
Geachte heer Fontein,
Hierbij vraag ik graag uw aandacht voor het volgende.
Vereniging Natuurmonumenten heeft zich o.a. tot doel gesteld om de natuur in NL te beschermen.
Het beleid van de Vereniging is er dan ook op gericht om het voorkomen van wilde bijensoorten zoveel mogelijk te bevorderen.
Uit onderzoek is gebleken dat het houden van bijen vaak ten koste gaat van wilde bijensoorten in NL.
Hierin past het niet om in natuurgebieden gedomesticeerde bijen te houden.
Uitzonderingen kunnen zijn dat er bijen worden gehouden uit educatief oogpunt (b.v. bij een bezoekerscentrum) of cultuurhistorisch oogpunt (b.v. een bijenschans).
Ik wil u hierbij dan ook het gebruik van het terrein in Bantam opzeggen.
Voor 15 mei dient u het terrein leeg en schoon op te leveren en de sleutel in te leveren op het beheerkantoor van de 's-Gavelandse buitenlaatsen, Zuidereinde 47b te 's-Graveland.
Met vriendelijke groet,
AJ van Klaveren,
Beheerder 's-Gravelandse buitenplaatsen

http://imkerverenigingbussum.nl/forum/v ... 6bb379be23

[Henk Klok]

Op de site van de Nederlandse Entomologische Vereniging is wat meer informatie te verkrijgen over het onderzoek / het standpunt van natuurmonumenten (onderzoek uit 1999).

bijv:

'De invloed die beheerders van natuurterreinen hebben op het aantal foeragerende honingbijen in deze terreinen is beperkt. Wanneer bijenvolken worden geweerd, kunnen bijenvolken die net buiten een terrein worden geplaatst toch een flink gebied bestrijken. Een plaatsingsbeleid, dat in overleg met de bijenhouderij wordt vastgesteld en door hen wordt ondersteund, heeft dan ook de voorkeur. Omdat er geen goed onderbouwde onderzoeksgegevens zijn is de richtlijn voor het plaatsingsbeleid die de praktijk geeft het beste. Deze is: Om concurrentie tussen bijenvolken te voorkomen is een maximum van 4 bijenvolken per ha bij massaal bloeiende planten, bomen en struiken zoals grienden, heide en zeeaster een goede maat. Zolang niet zeker is dat dan voldoende voedsel aanwezig blijft voor de andere bijen kan de beheerder het aantal volken hiervoor verlagen. In natuurterreinen zonder massaal bloeiende gewassen is maximaal twee á drie bijenvolken per honderd ha een bruikbare norm. Hierbij kan de beheerder ook rekening houden met bijenvolken die in de directe omgeving van de natuurterreinen aanwezig zijn.'

Citaat uit rapport: 'Concurrentie tussen honingbijen en andere bloembezoekende insecten' (Smeekens et al. 1998)

groet,
Henk

[Hans van der Post.]

Ik denk Rudolf dat men een stok heeft gevonden om de "hond" te slaan. Men wil de bijenschans gewoon weg hebben geen vreemden op het terrein. Het is triest maar waar!

Solitaire bijen hebben zich gespecialiseerd op planten waar de honingbijen hun "neus" voor optrekken. Zou wel eens willen weten om wat voor een soort solitaire bijen het gaat. Punt is dat je geen objectieve antwoord krijgt! De mensen van die kennis (solitaire bijen) hebben tegenwoordig een vernauwd denken hierover. Geven de honingbijen de schuld want dit is gemakkelijk.
Wat ik van solitaire bijen weet is dat ze een heel kleine actieradius hebben soms van maar 10 meter van hun nest. Daar om zou het echt verstandig zijn om een na te gaan om wat voor een soorten het gaat. En dan in ogenschouw nemen wat in het jaar rond de planten rijdom in het gebied is maar dan op de schaal van de honingbijen - drie km -.

Hans, die ook begaan is met de solitaire bijen maar niet in de zin van natuurmonumenten.

[Henk Klok]

Hans van der Post schreef:

Solitaire bijen hebben zich gespecialiseerd op planten waar de honingbijen hun "neus" voor optrekken.

Zie het onderzoek van Steffan-Dewenter, I. & T. Tscharntke, 2000, dat op de door mij hierboven gelinkte pagina wordt aangehaald. Deel van de conclusie:

--Hoewel de concurrentie tussen honingbijen en wilde bijen vaak wordt
verwacht, vonden wij geen bewijsmateriaal voor significante gevolgen
bij de dichtheid van bijen en bloemen die wij hebben bestudeerd.
Verder heeft geen andere studie ondubbelzinnig negatieve gevolgen van
honingbijen voor het reproductieve succes van wilde bijen aangetoond--

PDF: Steffan-Dewenter, I. & T. Tscharntke, 2000. Resource overlap and possible competition between honey bees and wild bees in central Europe. - Oecologica 122: 288-296.
Het bovenstaande onderzoek betrof de concurrentie op grasland.

Erik Speksnijder schreef op 24-3-2004:

Begrijpelijk is het dan ook dat sommige natuurorganisaties, bij het uitblijven van initiatieven (en juiste, "eerlijke" argumentatie) van de imkerszijde, zelf maatregelen gaan nemen om deze wildgroei in te dammen; helaas zie je daarbij soms ook vaak een volledig verbod op het plaatsen van bijenkasten opgelegd worden.
Natuurlijk kun je als imkers maling aan bovenstaand verschijnsel hebben en gewoon een plekje voor je bijen zoeken aan de rand van een natuurgebiedje; kunnen ze er lekker toch komen. Dit werkt volgens mij echter alleen averechts. Alleen door overleg, waarin we onze eigen grenzen afbakenen en de waarde van onze hobby uitdragen kunnen we hier op langere termijn onze hobby blijven beoefenen - naast onze wilde bijtjes, die ik persoonlijk net zo graag zie vliegen als mijn huisbijtjes.

groet,
Henk ( ook begaan met het behoud van wilde bijen )

[Jelte Pieter Dijkstra]

Ik snap heel goed wat Natuurmonumenten (zelf al lid sinds 1993) bedoelt: ze nemen een preventief standpunt in. Ze willen erger voorkomen. Het gaat nl heel erg slecht met de solitaire bijen in Nederland. Imkers zijn een (mogelijke) factor die achteruitgang veroorzaken, maar niet de enige. Zo zijn grote grazers ook niet altijd even goed om het solitiare bijenbestand op te krikken. Ze vertrappen nogal wat nestgelegenheden. Daar zou Natuurmonumenten ook eens naar moeten kijken.

Het enige wat Natuurmonumenten te verwijten valt is dat ze beter kunnen zeggen dat mogelijk honingbijen schade aan solitaire bijen toe brengen en uit dat oogpunt beschouwt het beter is om honingbijen te weren totdat de natuur/natuurlijke dracht in Nederland zodanig hersteld is dat plaatsing in de natuur van honingbijen geen problemen meer hoeven te vormen of dat het tegendeel bewezen is.

Jammer voor de induviduele imker, maar veiliger voor de solitaire bij.

j.p.

[Erik Speksnijder]

In 1999 is er een rapport verschenen genaamd: "Wilde bijen in terreinen van Natuurmonumenten". Het rapport werd opgesteld door Menno Reemers, Theo Peeters, Theo Zeegers en Willem Ellis. Dit rapport moest antwoord geven op de vraag of honingbijen negatieve effecten kunnen hebben op de wilde-bijenfauna. Er is een lijst gemaakt van gebieden, die meerdere of enkele zeer kwetsbare soorten wilde bijen kennen. Voor deze gebieden is geadviseerd om zeer terughoudend te zijn in het toelaten van bijenkasten.
In het rapport is met name gegekeken naar de kwetsbaarheid en zeldzaamheid van de soorten wilde bijen in de terreinen van Natuurmonumenten. Daarnaast is er gekeken in welke mate er sprake is van een overlap in drachtplanten tussen de wilde bijen en de honingbij. Het betreft een literatuurstudie; er is geen veldonderzoek geweest.

Het rapport is oa. verkrijgbaar bij Vermandel.




Erik

[Ed Pieterse]

Wie lid is van Natuurmonumenten betaalt bv € 10,= contributie en krijgt er € 11,= prikkeldraad voor terug.
Ed Pieterse