Slobkousbijen

[wilde]

Voor het broed verzamelen alle bijensoorten stuifmeel. Het verzamelapparaat kan heel verschillend zijn: pootscopa, buikscopa, een mix daarvan en de krop. Het stuifmeel wordt bijna steeds plakkerig gemaakt door er wat nectar van dezelfde bloemen aan toe te voegen. Daarop is 1 uitzondering in onze streken. Dat is de Slobkousbij (Macropis europaea). Het is een bij die monofaag is voor het verzamelen van stuifmeel, namelijk alleen op de Grote wederik (Lysimachia vulgaris). Die plant heeft echter de bijzonderheid dat ze geen nectar produceert, maar wel oliën. Die olie wordt gebruikt voor het plakken van de pollen, maar dus ook als voedsel voor de larven. Omdat deze bijen voor hun eigen energievoorziening ook suikers nodig hebben bezoeken ze andere planten alleen voor de nectar voor eigen gebruik. De slobkousbijen heten zo, omdat de vrouwtjes op de achterpoten een 2-kleurig verzamelapparaat hebben: lichte haren op de scheen en donkere op de metatarsus. De mannetjes hebben een prachtige kop.

http://www.ahw.me/p1/macropis_europaea09b_fe.html

http://www.ahw.me/p1/macropis_europaea25b_ma.html