Heide 2002 (plus toevoegingen)

[Piet Jager]

De volken overwinteren juist heel goed op heidehoning, ondanks wat de boeken daar over schrijven. Dit vooroordeel stamt nog uit de tijd van de boekweit, waar veel moeilijk verteerbare reststoffen in zitten. De opzetters (korven) werden vet gevlogen op de boekweit en heidehoning.
De boekweithoning kwam er eerst in en later kwam de heidehoning er nog bij. De heidehoning werd na het inwinteren ook weer het eerst aangesproken en pas later in het vroege voorjaar de boekweit. Dan kreeg je ook de roerverschijnselen.

In heidehoning zitten veel minerale stoffen en een hoog percentage eiwit. Ik meen zelfs 20x het eiwitgehalte van gewone honing. Hiermee onderhouden de bijen hun eiwit/vet lichaam.

!Piet

Laat het er a.u.b. in zitten.

[Jelte Pieter Dijkstra]

Tussenvoeging(III)

En de heide???????
De ondervindingen van de laatste jaren doet de imker bijna aarzelen om de heide nog onder de hoofdrachten te rekenen.
Maar dat is nonsens. Er wordt over deze in oude tijden verreweg belangrijkste honingbron veel onwaardig kwaad gesproken. Wanneer de imkers uit Holland of Groningen zijn volken naar Drenthe stuurt en hij krijgt ze na een mislukte heidebloei armelijk of zelfs dood weer terug, dan heeft hij dat altijd zichzelf en nimmer de heide te wijten.
De heidedracht is nu eenmaal nog veel wisselvalliger dan die van de linde: hij valt later in de zomer en de kans op slecht weer is dus zoveel groter, terwijl bij hitte de nectargift weer door onweer bedreigd kan worden. Bovendien spoelt een fikse regenbui alle nectar uit de bloem en dan duurt het meer dan een etmaal, vaak zelfs drie dagen vóór de zaak weer op gang is. In een durende afwisseling van koude en warmte, regen en zonneschijn (zoals bijvoorbeeld het jaar 1946 tijdens de dracht te zien gaf) zal de heide dus niet honingen, hoe hoog de thermometer incidenteel ook stijgt. Een imker, die zijn bijen zonder enige voorraad naar de heide zendt, trekt om al deze redenen een wissel op de toekomst, die wel eens niet gehonoreerd kan worden'¦
Maar als de heide goed is, is hij ook overweldigend. Dan kunnen de kasten in tien dagen loodzwaar worden en de goudbruine heidehoning wordt om zijn pittig en sterk aroma door vele kenners boven alle andere soorten geprezen. Het is een van de weinige honingsoorten, die bij voorkeur niet gemengd moet worden, omdat hij dan van zijn exquise smaak inboet. Hij is dan ook veel taaier dan de zomerhoning: voor sectiehoning munt hij dus uit, want de raat gaat niet spoedig zweten.
Toch is het een'¦'¦

'¦'¦de heidedracht blijft wisselvallig; zo ergens, dan kan de weervoorspelling '˜op lange termijn' betekenis krijgen. En ondertussen zal de Nederlandse imker eindelijk moeten afleren om de heide als enige dracht te herkenen, hoe groot het overschot soms ook mag zijn en hoe fijn de kwaliteit van de taaie heidehoning ook is.

Citaat uit:
Het bijenboek van
J.G. De Roever, 1948

Dit stukje doet me denken aan de zinsnede van Pieterput: 'Eens in de zeven jaren honingt de heide goed.'

[Hans van der Post.]

Kolbtoestel.

Als antwoord op mijn vraag aangaande de werking van het Kolbtoestel antwoordde mij de heer J. W. Hakstege, te Wageningen, dat het slingeren van heidehonig na bewerking met Kolb's toestel zeer goed gaat, mits de raten voorzien zijn van draden en niet te jong zijn. De heer H. heeft het toestel dit jaar tweemaal gebruikt en steeds op 75% van den gehelen voorraad kunnen uitslingeren. Het filtreren gaat erg langzaam, maar bij voortdurend roeren, krijgt men den honing er zuiver door.

Later schreef mij nog de heer H. Hiddingh Rzn, mobielimker te Annerveensche Kanaal, gem. Anloo; "Het toestel werkt bijzonder goed, maar het is een tijdrovend werk, waarbij grote voorzichtigheid in acht dient te worden genomen. Ik bewerk ook uitsluitend kunstraat, welke van draadspanning is voorzien, maar betwijfel zeer of natuurraten de bewerking kunnen doorstaan.

Wat het toestelletje "Erica" betreft, kan ik melden, dat dit nog een meer tijdrovend werkje is, aangezien de raten dan eerst moeten ontzegeld en de borstel worden gewarmd. Het werkt anders ook wel best. 't Komt echter nog al kostbaar, aangezien men ook genoodzaakt is het zeeftoestel "Fix" er bij aan te schaffen, wil men zuiveren honig winnen. (maandschrift bijenteelt October1913) HvdP.

[Frans vanTongeren]

Hoera, ik ben het eens met de heer J.W.Hakstege van 89 jaar geleden!
op 20-08-'02 schreef ik:
-Hallo heidemannekes,
Bij het inschatten van de hoeveelheid 'slingerheidehoning'.., moet je flink gas terugnemen.
Er blijft door het geleiachtige karakter van de honing maar liefst...25 % achter in de raampjes. Dat krijg je er niet uitgekolbt/uitgeslingerd. Vooral 'in den beginne' blijft er, door gebrek aan ervaring met het kolben en het regelen van de temperatuur, veel honing achter.-
De heer H.Hidding Rzn kan ik zijn twijfel wegnemen.
Op 18-09-'02 schreef ik:
-J.P., schrijft o.a.:
Eigenlijk zou een broedkamerraampje zelf met vijf draden moeten worden bespannen.
Mooi niet...!
Zelf had ik ramen met maagdelijke raat die tendele waren gevuld met honing. Een draadbespanning hadden ze niet. Ook die ramen heb ik ontzegeld, gekolbt en geslingerd en.. ze leven nog! Geen breuken!
Het geheim zit wellicht in het feit dat je bij het kolben een ouwe, harde, zwarte raat als onderlegger moet gaan gebruiken.-
-
Jammer Hans, dat beide heren niet meer leven.
Maar wie weet.., kijken ze toe vanuit 'het hogere'.
(als daar tenminste een p.c. -tje is aangesloten)