helmkruid

[maartenkleijne]

Helmkruid (scrophularia nodosa)
1 van de planten die goeddeels uit ons landschap waren verdwenen omdat ze te graag door mensen werden gebruikt is helmkruid.
De wortelstokken voor de bestrijding van allerlei gezwellen, en de blaadjes als thee voor allerlei spijsverteringsproblemen (totdat onze huidige tropische thee op de markt kwam), maakten de plant zeer populair in de volksgeneeskunde. Het is trouwens nog steeds probaat om als je last hebt van buikkrampen een paar verse blaadjes uit de top van de plant weg te kauwen.
De laatste tientallen jaren is helmkruid al weer een beetje in opkomst maar de verspreiding gaat langzaam, want ze vormt weliswaar overvloedig klein zaadjes maar het spreekwoord 'de appel valt niet ver van de boom' is erop van toepassing. Dus een klein beetje hulp is welkom door tijdens een nazomer wandeling wat zaad in de hand uit te schudden en dat even naar de overkant of 100 meter verderop te strooien.
De plant is een meter hoog met groene, vaak paars aanlopende bladeren en idem gekleurde grote trossen kleine bloempjes. Hoewel het een echte woekeraar is als hij het naar de zin heeft, is ze toch kieskeurig qua standplaats. Een beetje vochtige en vooral humeuze grond is noodzakelijk. Het type bodem dat door het moderne beheer in natuurgebieden en wegbermen sterk in opkomt is. Maaien kan ze helemaal niet tegen.
Ik noem helmkruid omdat het volgens de Belgische drachtplanten gids excellente dracht geeft. Zelf heb ik er nog niet veel ervaring mee behoudens 1 pol in de tuin van ca een halve vierkante meter die inderdaad elke jaar gonsde van bijen en diverse soorten wespen en hommels.
Wie heeft er meer ervaring mee?