Bericht
door DaanL » zo 15 apr 2007, 01:11
Vanmorgen (14/4) ook de bijen weggebracht.Samen met een colegga-imker uit Twello naar Tricht. Zoveel pech heb ik nog nooit meegemaakt. We moesten voor een nieuwe imker (sinds afgelopen winter) haar eerste kast meenemen. In tegenstelling tot mij had deze mevrouw een spaarkast. Opzich prima, als de kast voor elkaar is. Kast opgehaald. Vlieggat, geen wartel voor, geen ramp zou je zeggen, pol gras, beetje schuimrubber, gaat best. Het vlieggat was dichtgeplakt met ducktape. Wij zeiden al tegen elkaar, die lucht van de lijm van dat plakband zat door de dames niet gewardeerd worden. De 3 randen van de kast zaten ook met ducktape vast, misshcien onnodig maar niet onhandig dachten wij. Vrolijk vertrokken we van de droge veluwe naar de klei. Aangekomen in Tricht laden we de kasten op de wagen van de fruitteler en rijden gezamelijk de bongerd in. Nadat we een stuk of 5 kasten gelost hadden, liepen we achter de wagen aan, veel vliegende bijen tte zijn, misschien ergens een kast lek, door de droogte krimpt alles, we zien wel. Het werd echter steeds erger, het bleek de kast van de mevrouw te zijn, de 3 randen waren los van elkaar geschoven. Er was niks vastgekit, alsof de randen met vaseline ingesmeerd waren Wagen stilgezet, 2 keer zoveel bijen er omheen, shit, geen kap en een t-shirt met korte mouwen. Pijp gepakt, 3 keer zoveel bijen. Ik Roken, roken, roken. Bijen steken steken steken. Kast na 5 minuten (leek voor mij een week) weer recht. Dan op de kist. Die staat. Angels plukken. Balen. Hevig geirriteerd over het feit dat mevrouw de dag van te voren de complete kast nog even los had gehad. Geirriteerder en wat gehaaster dan hoort ga je verder. Mijn maat zet twee van zijn kasten neer, dicht bij een droge sloot. 4 bakken hoog (jaja het is wat) dus op een druitkist nogal wankel. Wat er dan gebeurd kunt u zelf ook wel invullen, de kast valt voorover in de sloot. Bijen boos pijp weer aan, je moet toch wat. Ik stap de sloot in, glij met mijn klomp door de klei van de sloot en lich ijn mijn blote armen en gezicht in de brandnetels. Prikt wel een beetje, bijen ook. Toe maar. Kast op de kant gehesen, staat weer, weer een hoop bijen onnodig kwijt. Tikt mijn fijne maat zijn andere onbewust kast iets aan, eigenlijk meer niets dan iets. ast twee in de sloot. Zelfde verhaal (brandnetels uitgezonderd) nog een keer. Ondertussen wel 80 keer gestoken, maar alles voor het bestuivingsgeld en weer minder kans op reuma. Dan maar kop, mijn inziens, zwaar verdiende koffie, gemopper over en weer. Maar later lachen we er om. Onderweg in de auto to in Hoenderloo hebben tegen elkaar zitten zeggem "Daar zit nog een angel, nee in je oor, ja jij ook midden op je neus" en O ia het een hele poos doorgegaan. In Hoenderloo aan de koffie zitten we weer te balen, als dit gefilmd was hadden we zeker de leukste thuis gewonnen. Toe maar, hopelijk geen moeren geplet, we zien het allemaal wel weer. Blij dat dit niet een jaar of 10 geleden was geweest, want dan was ik nu 8 keer zo dik geweest, en had het een week geduurd voordat ik normaal kon typen. Tsja. Eens zit het tegen.
Overigens inderdaad weer schitterend in de Betuwe. Op de heenweg, waarschijnlijk zijn we volgende week weer aan de beurt om ze op te halen. Hopen dat het iets meer meezit.
