Bijenhouden.nl

Dag Hennie,

Zie ook foto 2, waar een bij (omgekeerd) gewoon stuifmeel verzameld. Dit zie ik wel meer gebeuren op de bloemen.
Voor wat betreft de bestuiving en vruchtzetting, heb ik in al die jaren nog maar een paar keer een vruchtdoos gevonden (wel aanzet, maar geen zaden).

De plant zelf staat aan de westkant langs het huis in de aarde en wordt pas in het voorjaar (na de vorstperiode) zodra die begint uit te lopen sterk gesnoeid (makkelijk voor het onderscheid levend/dood hout).
Wel is de basis van de plant min of meer tegen directe weers-omstandigheden beschemd door buxusplantjes. Zodra de plant goed geworteld is (een aantal jaren oud), is deze plant bijna niet dood te krijgen.
Daarnaaast heeeft deze plant bij mij de eigenschap om stevig door te woekeren en lange wortelstokken te maken die her en der langs het huis en in het grind naar boven te komen (handig voor gewortelde stekjes).

Ambrosius schreef:
indien de bloem maar een dag echt bloeit dan zal ze die dag veel nectar afgeven om insecten aan te trekken en om zo te zorgen voor een sterk nageslacht;

een prachtige mooie bloem die ook bloeit in de kruidtuin te Mechelen; ik zou ze ook willen zetten.......

wat zijn jullie ervaringen met winterhardheid van deze plant, dient ze in de winter binnen te staan, beter een kuipplant dan in vaste grond? welke variëteiten doen het goed?

Hallo Ambrosius,

Met de winterhardheid valt het echt wel mee. De eerste jaren de wortel wat afschermen met wat compost of strooisel. In Tildonk aan het sas staat een passieflora aan de elektriciteitspaal. Het eerste jaar dat hij daar stond, heeft het enkele dagen serieus gevroren. Een ijsbreker heeft die winter het ijs op het kanaal komen breken. De plant was niet afgeschermd. We vreesden het ergste. In het voorjaar mooi uitgelopen, zonder grote schade.

Er zouden wel verschillen zijn tussen verschillende variëteiten.

mvg

Theo

Honing kan men importeren. Bestuiving niet

Dag Theo,

zal zaterdag de benen eens strekken en langs Tildonk sas langs rijden, als voorbereiding op De Gordel van 100 km zondag, weinig Nederlandse imkers kennen dit initiatief [;)], nochtans ideaal om de natuur rond Brussel te leren kennen[:)] en in de buurt van Roger is er de start van de 140 km.....


deze info vond ik op http://www.hewo.nl:
Verreweg de bekendste van alle passiebloemen is Passiflora cearulea. Van deze soort zijn verschillende variëteiten verkrijgbaar. De gewone cearulea met blauwe bloemen en de witte selektie die Constance Elliott heet. Bij kruisbestuiving met een andere "kloon" verschijnen de fel oranje vruchten in de nazomer. Deze zijn eetbaar, bevatten veel vitaminen C en hebben een lichte bramen smaak. Sinds kort is ook een caerulea verkrijgbaar met veel grotere bloemen, een zgn tetraploide soort die na manipulatie het dubbele aantal chromosomen bevat. Deze passiflora "Clear Sky" wordt gekweekt door kwekerij "Passieplant" en word door diverse tuincentra aangeboden. Daar er maar één tetraploide soort is geeft deze nagenoeg geen vruchten. Als U graag vruchten heeft, kunt het best een blauwe en witte kopen. U bent er dan zeker van dat U twee klonen heeft. Ze kunnen bij elkaar geplant worden. De witte is een beetje beter bestand tegen de winter. Vanuit de wortels groeit deze wel als blauwe passiebloem terug.

Nadat U een caerulea gekocht heeft kan deze het best in april op een beschutte zonnige plek tegen een muur of schutting geplant worden. Maak een plantgat van ca 60 x 60 x 60 cm en vul dit aan met goed waterdoorlatende grond. Dit is erg belangrijk, daar de wortels in de winter dan niet te nat worden, want daar kunnen ze niet tegen. Als U de plant zo leidt, dat U deze in de winter in zijn geheel dicht bij de grond kunt leggen, dan is deze beter beschut tegen vrieskou. Zorg er dan wel voor dat de plant niet stikt. Een gezonde passiebloem kan tot 6 meter in één zomer groeien, dus geef hem de ruimte. U wordt dan beloond met vele welriekende bloemen die anderhalve dag bloeien, open rond het middaguur en sluitend de volgende middag.

jjmvaningen schreef:
Dag Hennie,
(...) Voor wat betreft de bestuiving en vruchtzetting, heb ik in al die jaren nog maar een paar keer een vruchtdoos gevonden (wel aanzet, maar geen zaden).

Dan heb ik zeker geluk gehad: in Leiden vlak bij het station (oude ingang Academisch Ziekenhuis) staat een enorme struik; daarvan plukte ik vorige herfst één van de vele vruchten. 'n Stuk of tien zaailingen kwamen op en zijn nu ongeveer een meter hoog!
Astrid.