propolis
Geplaatst: ma 08 jan 2001, 14:08
Propolis.
In september '91 wees de hr. Bootsman, mij op een kranteartikel in het A.D. van zaterdag 14 september. Het was te vinden op de pagina Onderwijs en Wetenschap en de journalist Nico Baaijens schreef daarin over PROPOLIS. Als imker zijnde, lees je zo'n artikel natuurlijk met extra aandacht. Omdat propolis voor U geen onbekende grootheid is, zal ik U niet vermoeien met de algemeen bekende wetenswaardigheden.
Baaijens voert een gesprek met Louis van Gent, importeur van bijenprodukten te Stellendam. Hij voert de produkten (propo-lis, pollen en royal jelly) in, uit Arizona. Louis van Gent heeft een uitgesproken voorkeur voor Arizona als land van herkomst van zijn bijenprodukten. In Nederland zijn niet genoeg imkers om interessant ter zijn als producenten van propolis. Andere Europese landen als Polen, De Unie van Onaf-hankelijke Staten (waaronder Rusland) en Roemenië produceren meer, maar Van Gent heeft zo zijn bedenkingen tegen het ver-ontreinigde milieu waarin de bijen daar hun werk moeten doen. Hij zegt:"Pesticiden, zure regen en ander chemisch ongerief, ja zelfs radioactieve besmetting door kernreactors, komen in het milieu terecht en de bijen komen er dus ook mee in aanraking. In Arizona is daar geen sprake van. Groot-Imker Charles Robson stelt zeer hoge eisen aan het werkgebied van de bijen. Zo mogen van hem beslist geen kasten worden geplaatst binnen een afstand van 30 km van de verkeerswegen"
Van Gent liet een plastic zak zien, gevuld met een bruine korrelige substantie die wel wat op turf lijkt. "Het is gezuiverd, gevriesdroogd en vrij prijzig. Vanwege het verdachte uiterlijk wordt er bij binnenkomst in Nederland ook steevast een monster van genomen om te controleren of het in plastic verpakte spul niet onder de opiumwet valt".
Verder lees ik in het artikel: -De harsen van bladeren en knoppen zijn grondstof voor de propolis. In het maagdarmkanaal van de bij, waarin ook nectar in honing wordt veranderd, krijgt de hars een bewerking die uiteindelijk de propolis oplevert.
In het artikel komen onze wijze voorouders ook nog even ter sprake. Zo was Aristoteles geobsedeerd door bijen. Ooit bouwde hij van dunne twijgen een korf om de bijenstaat van nabij te kunnen waarnemen. De doorzichtige korf werd geen succes, want de bijen sloten de vele kijkgaatjes onmiddellijk af met propolis.
Dioscorides meldt: -De gele bijenlijm geurt heerlijk en drijft heel snel doornen en splinters uit-.
De Portugese natuurkundige Erich Knopf onderzocht in de vorige eeuw de violen die door Stradivarius, Amiti en Guarneiri waren gebouwd. Hij ontdekte dat het geheim van de bijzondere klank niet in de houtsoort zat, maar in de vernis. De vernissen waren verzadigd van propolis.
Wat journalisten schrijven is dikwijls haastwerk. Ook in dit artikel staan zaken die waarschijnlijk niet helemaal juist zijn.
Frans van Tongeren
In september '91 wees de hr. Bootsman, mij op een kranteartikel in het A.D. van zaterdag 14 september. Het was te vinden op de pagina Onderwijs en Wetenschap en de journalist Nico Baaijens schreef daarin over PROPOLIS. Als imker zijnde, lees je zo'n artikel natuurlijk met extra aandacht. Omdat propolis voor U geen onbekende grootheid is, zal ik U niet vermoeien met de algemeen bekende wetenswaardigheden.
Baaijens voert een gesprek met Louis van Gent, importeur van bijenprodukten te Stellendam. Hij voert de produkten (propo-lis, pollen en royal jelly) in, uit Arizona. Louis van Gent heeft een uitgesproken voorkeur voor Arizona als land van herkomst van zijn bijenprodukten. In Nederland zijn niet genoeg imkers om interessant ter zijn als producenten van propolis. Andere Europese landen als Polen, De Unie van Onaf-hankelijke Staten (waaronder Rusland) en Roemenië produceren meer, maar Van Gent heeft zo zijn bedenkingen tegen het ver-ontreinigde milieu waarin de bijen daar hun werk moeten doen. Hij zegt:"Pesticiden, zure regen en ander chemisch ongerief, ja zelfs radioactieve besmetting door kernreactors, komen in het milieu terecht en de bijen komen er dus ook mee in aanraking. In Arizona is daar geen sprake van. Groot-Imker Charles Robson stelt zeer hoge eisen aan het werkgebied van de bijen. Zo mogen van hem beslist geen kasten worden geplaatst binnen een afstand van 30 km van de verkeerswegen"
Van Gent liet een plastic zak zien, gevuld met een bruine korrelige substantie die wel wat op turf lijkt. "Het is gezuiverd, gevriesdroogd en vrij prijzig. Vanwege het verdachte uiterlijk wordt er bij binnenkomst in Nederland ook steevast een monster van genomen om te controleren of het in plastic verpakte spul niet onder de opiumwet valt".
Verder lees ik in het artikel: -De harsen van bladeren en knoppen zijn grondstof voor de propolis. In het maagdarmkanaal van de bij, waarin ook nectar in honing wordt veranderd, krijgt de hars een bewerking die uiteindelijk de propolis oplevert.
In het artikel komen onze wijze voorouders ook nog even ter sprake. Zo was Aristoteles geobsedeerd door bijen. Ooit bouwde hij van dunne twijgen een korf om de bijenstaat van nabij te kunnen waarnemen. De doorzichtige korf werd geen succes, want de bijen sloten de vele kijkgaatjes onmiddellijk af met propolis.
Dioscorides meldt: -De gele bijenlijm geurt heerlijk en drijft heel snel doornen en splinters uit-.
De Portugese natuurkundige Erich Knopf onderzocht in de vorige eeuw de violen die door Stradivarius, Amiti en Guarneiri waren gebouwd. Hij ontdekte dat het geheim van de bijzondere klank niet in de houtsoort zat, maar in de vernis. De vernissen waren verzadigd van propolis.
Wat journalisten schrijven is dikwijls haastwerk. Ook in dit artikel staan zaken die waarschijnlijk niet helemaal juist zijn.
Frans van Tongeren