Vooroordelen

[Els Kleijnendorst]

Momenteel ben ik weer begonnen met het scannen van teksten uit de oude Groentjes. Kwam zojuist de volgende boude uitspraken tegen in mei 1911 in het artikel 'Bijenhouden door vrouwen'

[Kees van Gortel]

Els,
Toch niet uit z'n verband gerukt hè?
Probeer je door deze aandacht het tegendeel te bewijzen?
Wel aardig, die verhalen van vroeger.
Zo kijkt "men" over .....jaar tegen ons geleuter aan...
Waarvan wij nu vinden veel te leren, elkaar te leren en minstens de bijenteelt op hoger plan te brengen.

h.gr Kees

[Els Kleijnendorst]

Nee Maarten, het is niet uit z'n verband gerukt. Destijds hield men van vrij krasse uitspraken. Die oude Groentjes zijn een bron van informatie maar ook van vermaak (voor mij tenminste). Gelukkig maar, anders was het scannen en bewerken van die oude teksten maar een heel saai iets.

[Els Kleijnendorst]

Hierbij als voorbeeld een artikeltje uit aug. 1911. Het betreft een zgn. ratenvuller. Een heel simpel kistje dat wellicht ook onze hedendaagse bijen een heleboel werk zou besparen. Dit soort stukjes tekst maakt het bewerken van die Groentjes zo aardig.
Els
-----------
De Ratenvuller.
Het komt nog al eens voor, dat men ledige raten met vloeibaar voedsel heeft te vullen, om ze daarna in de woning te hangen. Ieder, die dit werkje wel eens bij de hand heeft gehad, weet hoe lastig dit gaat. Dadelijk vormt zich bij den ingang der cellen een vliesje, want de lucht wil er niet uit, waardoor deze afgesloten zijn. Alleen lukt het dan met een dunne straal de cellen na te gaan en dan nog vloeit de verdunde honig of suikeroplossing vaak van de raten af, omdat deze niet alle even hoog zijn, vooral aan de uiteinden. Wil men het zonder morsen doen, dan kan men betrekkelijk maar weinig voer in de raat bergen en ook slechts een kant benutten.
Veel beter gaat dit met den ratenvuller, die iedereen zelf maken kan. Daarvoor is een blikken of houten kistje noodig, dat zuiver dicht is, en zoo groot, dat men er eenige raten in kan hangen. In onze figuur hangen er drie in, 't zij halve, 't zij heele raampjes. De raampjes worden door een dwarslat B op de plaats gehouden.


In deze dwarslat is een opening om den trechter G door te laten. Heel kalmpjes giet men nu het vloeibare voedsel door den trechter, zoodat de lucht gelegenheid heeft uit de cellen te ontsnappen. Wanneer men voor dit werk den noodigen tijd neemt, zullen de ingehangen raten aan beide zijden met honig of suikeroplossing gevuld worden. Op zij is bij D een opening aangebracht om het te veel uit te laten stromen, maar deze opening is niet bepaald noodig, omdat men, nadat de raampjes uit de vloeistof genomen zijn, hetgeen achtergebleven is, gemakkelijk kan uitgieten. Voor 't afdruppelen van de vloeistof, die niet in de cellen gedrongen is, maar buiten aan raat en raampjes kleeft, is deze inrichting echter wel geschikt.
S.