Waar berust je bijenvriendelijk zijn van mierezuur op ? Vorige herfst hebben we een aantal varroabestrijdingsmethodes vergeleken. Een was een eenmalige toepassing van mierezuur in een soort steekschuimplaten die je aan de buitenste ramen vastmaakt(hier verkocht onder de naam "Mitegone"). We moesten die na opname van mierenzuur heel goed uit laten lekken, want bij het eerste volk kookten de bijen de kast uit en we vreesden voor de koningin. Ook is het minder geconcentreerde mierenzuur hier geregistreerd vanwege het gevaar van ingebalde koninginnen. Je schrijft dat je drie keer met een bierviltje hebt behandeld, wij hebben ervaren dat 5 of 6 keer 30 ml minimaal is, de volken hadden het volgend voorjaar toch gemiddeld twee keer zoveel mijten als de met Apistan behandelde volken.Dat is natuurlijk met mierenzuur maar beperkt mogelijk, ik heb mierenzuur het meest bijen vriendelijke middel gevonden. In de begin periode hiervan beweerde men dat ik met een paar jaar uitgeimkerd zou zijn met mierenzuur.
Collega's die probeerden alleen met mierenzuur te bestrijden konden de mijtenpopulatie niet laag houden. Mierezuur is volgens mij heel erg afhankelijk van de temperatuur en luchtvochtigheid. Het maakt ook veel uit of je met enkele of dubbele broedkamers werkt en hoe sterk je kast bevolkt is. Kortom een manier met heel variabele resultaten.
In het allereerste stukje schrijf je ook dat je je vijf (?) heidevolken met oxaalzuur wilde behandelen, maar verder lees ik alleen de resultaten van de zesramers. Lees ik niet goed, of heb je die toch niet behandeld ?
vanuit de Peace River Vallei, Ria van den Berg
