Varroaresistentie

[Romée van der Zee]

Ik zal je een voorbeeld geven Piet.
Zoals bekend reproduceren varroamijten zich bij de apis cerana niet in het werksterbroed, maar uitsluitend in het darrenbroed.
Op de apis mellifera produceert de varroa ook nakomelingen in het werksterbroed. In gebieden waar natuurlijke aanpassing mogelijk was, zoals Zuid Amerika, vertoont de varroamijt een lagere reproductie (vruchtbaarheid).

Op Java, waar de varroamijt het eerst werd waargenomen op de apis mellifera, worden de grootste verschillen in vruchtbaarheid van mijten waargenomen (Anderson). Regelmatig blijkt er zeer hoge onvruchtbaarheid op te treden.

Een van de aanpassingsmechanismen van de mijt is verminderde vruchtbaarheid, tenzij iemand meent dat het ooit in een keer zoals het nu bestaat, geschapen is.

Bovenstaande waarnemingen zijn geen geloof of veronderstelling maar feiten. Theorie is een poging om de feiten in een samenhangend verband te brengen.

DNA analyse heeft inmiddels 18 verschillende varianten (haplotypes) varroamijten opgeleverd. Hoe kleiner die DNA verschillen zijn, hoe meer je van een aparte groep, of zelfs soort mag spreken. Volgens Anderson geeft deze grote variatie in mijten juist aan dat er een lange periode van co-evolutie (=ontwikkeling door wederzijdse aanpassing is geweest.
De meest dodelijke mijt is het Koreatype, nu varroadestructor genoemd, die vooral voorkomt in die gebieden waar intensief geïmkerd wordt. Het Japan type is minder schadelijk (virulent). Je zou bv kunnen hopen dat het Japantype de Destructor zou kunnen verdringen.

Helaas moet ik het gezien enig gebrek aan tijd hierbij laten. Zoals je weet beschouw ik ook de voorkeur voor het reproduceren in darrenbroed als aanpassingsmechanisme van mijten. Natuurlijk is het moeilijk te ontwarren welk aandeel de bijen leveren en welk de mijten.Die twee zijn verweven. Als je met oogkleppen op kijkt zie je maar een deel van de werkelijkheid.
Met weer een groet van Romée

[Piet Jager]

Romee: "In gebieden waar natuurlijke aanpassing mogelijk was, zoals Zuid Amerika, vertoont de varroamijt een lagere reproductie (vruchtbaarheid)"

Is die lagere reproductie (vruchtbaarheid) het gevolg van een aanpassing van de varroamijt of het gevolg van het afweermechanisme bij de Apis mellifera scutellata uit Tanzania? Pas in 1956 kwamen deze volken naar Zuid Amerika. Sinds 1972 verscheen de varroa in Brazilie, daarheen gesleept via Paraguay. Het lijkt me sterk dat er in zo'n kort tijdsbestek reeds een aanpassing plaats vindt van de kant van de varroa. Waarom de geafrikaniseerde bijen de varroa zonder bestrijdingsmiddelen overleven hangt volgens onderzoekers af van meerdere factoren, die voornamelijk betrekking hebben op de populatiedynamiek van deze soort en beperkt gelegen is in een mindere vruchtbaarheid van het varroawijfje in haar broed. Al deze factoren hebben dus betrekking op een actieve rol vanuit het bijenvolk en niet in een aanpassing vanuit de varroamijt.

!Piet (..., de rest komt later)

[Romée van der Zee]

Nou Piet,
Je mag het dan sterk vinden dat aanpassing in een korte tijd kan ontstaan, maar met 5 tot 7 generaties per jaar, in een genetisch zeer eenvoudig samengesteld parasietje is dat helemaal niet ongewoon hoor. Bij parasieten is dat eerder de regel. Kijk maar hoe snel resistentie tegen bestrijdingsmiddelen ontstaat.
Je opmerking over "de onderzoekers, die populatiedynamiek van de bijen belangrijker zouden vinden dan de verminderde vruchtbaarheid van de mijt" kan ik niet plaatsen. Wie zijn dat dan wel, en wat zijn hun argumenten.
Ik ontleen mijn argumenten aan Anderson, Fries, en bv Rosenkrantz, (serieuze onderzoekers), en kan je eventueel de artikelen noemen.
Romée
Ps als ik niet meteen antwoord op je volgende stuk is dat niet een gebrek aan interesse, maar om te voorkomen dat het een herhaling wordt van eerder gevoerde discussies waarvan dit een herhaling van zetten is.

[Alfons Put]

De aanpassing gebeurt evenzeer door de varroa zelf. Immers, een zeer agressieve varroa-stam vernietigt zichzelf vermits hij zijn gastheer vernietigt. Vergeet niet de uitspraak van Darwin : survival of the fittest. Het overleven van de meest geschikte en dus NIET het overleven van de agressiefste.

[Piet Jager]

Romee,

Dr. Pia Aumeier van het bijeninstituut in Bonn deelde op de Apisticus-Tag in Münster anno 2002 mede, dat volgens haar onderzoek "slechts 50% van de varroawijfjes in het broed van de geafrikaniseerde bijen tot eileg komt. Bij de Carnica's is dat (als in Europa) 90%. Aangezien het dezelfde mijten betreft, moet dit een eigenschap van de gastvrouw zijn en wijst het niet op verminderde virulentie van het varroawijfje zelf ", aldus Dr. Pia Aumeier.

Ik zou graag de rest van jouw betoog ondergraven, maar zoals ik in het begin al aangaf stort ik me niet opnieuw in een polemiek, hetgeen, naar ik verneem, ook jouw goedkeuring kan wegdragen.

!Piet

[Ria van den Berg]

Laten we "mijn" verhaal geen eigen leven laten lijden. Het betreft de Russische moeren in Ontario, Canada. Ze zijn ingevoerd uit de V.S. door Medhat Nasr. Toen die zelf naar de V.S. ging, zette Jeff ..... (nog student) dit voort. Afgelopen herfst heeft hij Apistan ingehangen, omdat zijn volken onverantwoord veel mijten hadden. Dat is alles wat ik weet.
Net terug uit Zuid Alberta, waar Oene Meijer, enthousiast terug uit Nederland vertelde over de bijen van ...... Joost Peschier.

vanuit de Peace River Vallei, Ria van den Berg

[Ed Pieterse]

Ik ben zover, dat ik durf te zeggen dat de Primorsky-bij, bij de huidige lijnen die ik heb, echt varroaresistent is.
Er heerst bij mij nog wel enig wantrouwen over de lijnenteelt in de USA, maar als ik zeg dat ze daar niet meer testen op varroaresistentie bedoel ik dat de prioriteit daarvan is verplaatst naar een andere rangorde. Ze controleren het wel maar de uitgebreide testen, die door het USDA werden gedaan op de stations van Bernard, zijn nu alleen toegespitst op het resultaat en niet meer op de oorzaak. Het is dus meer een controle of het nog steeds zo is. Als ik alle ins en outs zou weten had een pasklaar antwoord voor jullie. Ik brief maar over wat ik weet en ik probeer zo oprecht mogelijk te zijn.

Waarom men zich in 1960 pas bewust werd van het gevaar van de varroa, is mij ook niet duidelijk. Men kopte daar veel en vaak darrenbroed (darren zijn opvreters en er zijn er toch altijd genoeg, iets wat men hier ook wel gezegd heeft), misschien is de mijt toen wel anders gaan reageren en kreeg men er toen pas echt last van. Het kan ook zijn dat pas later de huidige mijt (destructor) op de mellifera's kwam, zodat het toen pas menens werd. Het zijn allemaal gissingen en ik heb geen zin om over hypothetische dingen te discussieren.

De opmerking dat leden van de projectgroep in Amerika de Primorsky's met Apistan zouden behandelen is mij een raadsel, maar gelukkig heeft Ria dat al ontzenuwd.
Diegenen in de USA, die dollartekens in hun ogen hebben, zijn niet degenen van de projectgroep, maar de natelers, de beroepsimkers. Bernard schijnt dus ook het hele experiment van Rinderer betaald te hebben, het is niet uit de pot van Agriculture betaald. Hij probeert wat terug te verdienen en dat is op zich niet verkeerd als je er van moet leven.
Ik probeer met de inspanningen van 'De Duurzame Bij'

[frits dalm]

Hoi Romée,
Je deed net alsof ik niet wilde geloven in een aanpassing
van parasieten. Het is volgens mij zo dat een gastheer
eerder beloond wordt dan een parasiet voor een veranderd
gedrag.Beter poetsen waardoor de parasietbelasting
verminderd zal als beloning minder hinder opleveren voor
de gastheer(vrouw) dan dat een lagere druk op de gastheer
een beloning is voor de parasiet. Bij een zeer virulente
stam zal de gastheer overlijden en daarmee de parasiet,
einde les doordat er geen parasiet overblijft om het door
te geven.Dit zal wel de meest virulente stammen uitroeien
maar kunnen elk moment weer ontstaan.
De gastheer zal door zijn beloning van minder druk wel leren.
Dus de aanpassing zal door de gastheer vlugger gaan als door
de parasiet.
Verder zullen er altijd verschillen blijven over dit soort
zaken, na 1500 jaar Christendom in Nederland wordt de Bijbel
nog steeds op honderden verschillende wijzen uitgelegd.Dit
laatste alleen als voorbeeld hoe men over gegevens van mening
kan verscillen.
Meende al dat de P-bijen hoofdzakelijk gekozen waren voor hun
resistentie tegen de varoamijt.
op honderden manieren uitgelegd in N

[Piet Jager]

Voor zover ik ben ingelezen in de huidige onderzoeksresultaten aangaande tolerantie-bepalende factoren, komt dit globaal neer op onderstaand resumé.

1. Hygiënisch gedrag en poetsgedrag(grooming) spelen slechts een zeer marginale rol.
2. Factoren die samenhangen met de populatiedynamiek (o.a. zwermlust, nestvernieuwing, broedpauzes, kleine nesten), zoals bij de tropische bijen Apis Cerana en de Apis Mellifera scutellata (Tanzania), zijn meer bepalend.
3. Reductie van de vruchtbaarheid van het varroawijfje in het broed van bovengenoemde soorten door '¦'¦ (misschien gaat er een remmende invloed van deze bijen zelf uit (?))
4. Afhankelijk van de parasiterende varroasoort (type/variant/mutant?).
5. Afhankelijk van de ziekteresistentie van het volk (immuunsysteem bij bijenvolken)


Algemene opmerking:

Parasieten en ziekteverwekkers zijn bijzondere vijanden, die bij het optreden van epidemieën door selectie en populatieverkleining de evolutie van de gastheren, maar door hun afweer ook hun eigen evolutie, sterk beïnvloeden. (Dus geen wederzijdse aanpassing door eigen belang, want dat zijn menselijke overwegingen.)

!Piet

[Piet Jager]

Ed: "Ik ben zover, dat ik durf te zeggen dat de Primorsky-bij, bij de huidige lijnen die ik heb, echt varroaresistent is".

Ed, jij zegt resistent, of bedoel je resistent/tolerant?

Kun je aangeven welke van de 5 boven genoemde punten aan die resistentie/tolerantie ten grondslag liggen? Of anderszins wat je vermoedt, dat het zou kunnen zijn?

!Piet