Een nieuwe varroamijt ?

[Romée van der Zee]

Romee schreef:

Wat doet een fatsoenlijk wetenschapper indien bovengenoemde situatie wordt aangetroffen. Nadenken, ter plaatse observeren, en vervolgens de juiste conclusies trekken. (En niet zoals in 1995 gebeurde, moeren naar de vs halen, in de hoop snel commercieel sukses te boeken).

Zou je dat eens willen bewijzen Romee? Ik geloof en weet namelijk dat het heel anders in elkaar zit.

Dat verneem ik dan graag van je Ed. Hieronder mijn bron, het wetenschappelijk tijdschrift apidologie

Apidologie 32 (2001) 381-394
Resistance to the parasitic mite Varroa destructor in honey bees from far-eastern Russia
Door: T.E. Rinderer e.a.

Pag. 382
(door mij vertaald in het Nederlands)
Een mogelijke bron voor commercieel bruikbare resistente Europese honingbijen is het verre Oosten van Rusland (Primorsky) waar Europese immigranten de Apis mellifera in het midden van de negentiende eeuw mee naar toe namen.(Crane, 1978). De regio heeft oorspronkelijke apis cerana geïnfecteerd met varroa destructor die vermoedelijk de binnenkomende apis mellifera infecteerde, resulterend in de langst bekende samenleving (association) van de Apis mellifera en de V. destructor (Danka et al., 1995). Voorlopige waarnemingen van de A. mellifera in het Primorsky gebied (P) suggereerden dat ze een aanzienlijk niveau van mijtresistentie zouden kunnen hebben (Danka et al., 1995). Deze waarnemingen inspireerden de invoer en het verder testen van een aantal P. honingbij-koninginnen. (Rinderer et al., 1997). Een eerste evaluatie gaf aan dat hun commerciele kenmerken, zoals honingproductie gelijk waren aan die van bestaande commerciele bijenvolken (Rinderer et al. 1999b). En allerbelangrijkst, sommige van de P koninginnen produceerden volken die resistent tegen de Varroa destructor bleken te zijn (Rinderer et al., 1999b).

[Romée van der Zee]

Het Amerikaan ministerie van Landbouw gaf in 1995 de volgende programma aankondiging af:

Release No. 0676.95 Program Announcement
Sean Adams (301) 344-2723
Maria Bynum (202) 720-5192
ARS AND RUSSIAN SCIENTISTS COOPERATE ON HONEY BEE MITE PROBLEM WASHINGTON, Sept. 21, 1995--U.S.
Department of Agriculture scientists are looking to far-eastern Russia for honey bees that have genetic resistance to a damaging mite in this country. Thomas E. Rinderer of USDA's Agricultural Research Service said an initial analysis of bees collected in the Primorsky region indicates they may be more resistant than their U.S. counterparts to the varroa mite. Within U.S. honey bee colonies, the mite has taken a drastic toll since it came into the country from Mexico in the mid-1980s. Rinderer said beekeepers in Primorsky only treat once a year for varroa--U.S. beekeepers usually must treat twice--and that colonies in Primorsky had far fewer mites compared to U.S. colonies last fall. "Honey bees and varroa mites evolved in the Primorsky area over the last 100 years, so the bees may have developed resistance during that time," said Rinderer, research leader of the agency's Honey Bee Breeding, Genetics and Physiology Lab in Baton Rouge, La. He, entomologist Robert Danka, and technician Gary Delatte are working on the project in cooperation with Russian scientists. "Over the next few years, we will continue to study bees in the Primorsky region to confirm that they have genetic resistance," Rinderer said. "If the resistance proves to be significant, then we'll bring them into the United States through quarantine for further testing and possible release to U.S. beekeepers." Rinderer and colleagues traveled to the Primorsky region last fall to collect the honey bees and test them for resistance to the mites, Varroa jacobsoni.
Etc.

vertaling Romée

Wetenschappers van het ministerie van landbouw zijn in het verre oosten van Rusland op zoek naar honingbijen die genetische weerstand hebben tegen een schadelijke mijt in dit land. Thomas E. Rinderer van USDA's Agricultural Research Service zei dat een voorlopige analyse van bijen, verzameld in de Primorsky regio in de richting wijst dat ze mogelijk meer resistent tegen de varroamijt zijn dan vergelijkbare volken in de USA.
In bijenvolken in de USA, heeft de mijt een grote tol geëist sinds zij het land binnenkwam vanuit Mexico halverwege de jaren tachtig. Rinderer zei dat imkers in Primorsky hun bijen maar één keer per jaar behandelden tegen varroa--Bijenhouders uit de USA moeten gewoonlijk twee keer behandelen-- en dat de volken in Primorsky veel minder mijten hadden in vergelijking met USA volken afgelopen herfst.
"Honingbijen en varroamijten ontwikkelden zich in de Primorskyregio gedurende de laatste 100 jaar, dus de bijen ontwikkelden wellicht weerstand gedurende die tijd,"zei Rinderer, onderzoeksleider van de afdeling Honingbij teelt, genetica en physiologie van het Laboratorium in Baton Rouge, lA. Hij, entomologist Robert Danka, en technicus Gary Delatte werken aan het project in samenwerking met Russische wetenschappers. "De komende paar jaar, zullen we doorgaan met het bestuderen van bijen in de Primorsky regio om de bevestiging krijgen dat er sprake is van genetische weerstand, "zei Rinderer. "Als de weerstand significant blijkt te zijn, dan brengen we ze naar de Verenigde Staten in quarataine voor verdere testen en mogelijke verspreiding onder U.S imkers." Rinderer en collega's reisden vorige herfst naar de Primorsky regio om honingbijen te verzamelen en ze te testen op weerstand tegen de mijt, Varroa Jacobsoni.
Enz.

Volgens opgave van het instituut van Rinderer worden dan anderhalf jaar later, in 1997, de eerste 100 P. koninginnen getest in de U.S. Men is op de eerste plaats geïnteresseerd in de weerstand tegen de Amerikaanse varroamijten. Het inleidende onderzoek rond 1995 was gericht op het vinden van enige tekenen dat er sprake was van bruikbare resistentie.

(In an earlier report (ABJ 135:11, 746-748) we described the initiation of a project to evaluate potential resistance to Varroa jacobsoni by honey bees from the Primorsky Territory on Russia's Pacific coast.
Because the two sets of data were not collected in the same place under the same conditions, a direct comparison of the data from Russia and the data from the United States cannot be used to conclude that the Russian bees showed or did not show resistance to Varroa. The only sure way to determine if the encouraging results we saw in the Primorsky were due to genetic resistance was to test the bees in the U.S. with U.S. mites.
In late June of 1997, a collection of 100 Primorsky honey bee queens was made and brought to the U.S. for further research. These queens were obtained from 16 separate beekeepers from a variety of places in the Primorsky. Some queens were grafted by beekeepers in preparation for providing queens. The collection of open-mated queens represented a total of 57 queen mothers. From the previous experiment, 2 queens which produced colonies having the lowest rates of infestation in the trial were each used to produce 10 daughter queens.)

Wat Rinderer interesseert (en ook bv Ed Pieterse

" Je snapt er niets van Romee, maar dat vind ik niet zo erg, we zijn allebij wel een beetje doorbijter en ik denk dat de tijd de waarhijd wel zal brenegen. In elk geval zijn we op de goede weg met de testen van de Primorsky bij. Zelfs in Duitsland hebben ze spijt dat ze zo abrupt zijn gestopt, zonder tot het eind te wachten. De mijt bij ons is dezelfde als daar, maar dat is niet eens zo belangrijk, want we hebben bijen nodig, die tegen onze mijten bestand zijn

.) is de eventuele weerstand bij de P. bij. Op geen enkel moment is onderzocht of het overleven van Europese bijen en plaatselijke varroamijten het gevolg was van een wederzijdse aanpassing. Het was Rinderer uitsluitend om de weerstand bij de bijen te doen. Volkomen over het hoofd wordt gezien, dat als aanpassing van Europese bijen en varroamijten mogelijk was, wat dan de reden zou kunnen zijn, dat deze in de US en Europa niet ontstond. Het is deze blinde vlek die mij al lang bezig houdt.
Romée

ps De discussie tussen Ed en mij is niet altijd even zachtzinnig, maar (Ed weet dat wel), ik heb respect voor de passie waarmee Ed Pieterse zijn inzichten probeert om te zetten in de alledaagse praktijk. Het blijft niet bij praten, het schip moet varen, de motor moet stampen. Of het nu gaat om meedoen in een, als ik het goed begrepen heb, inmiddels gestopt Duits P. testprogramma, of om het oprichten van zijn stichting Duurzame Bij (what's in a name). Vooral dat laatste is zinvol in een tijd waarin het wetenschappelijk bijen-onderzoek in Nederland tot een minimum gereduceerd is. Ik hoop dat er uit de hoek van de Stichting dan ook eens een wetenschappelijk onderzoek tot stand komt.

[Joost Peschier]

Mijn constateringen zijn dezelfde als Romee, namelijk dat de Europese bij en de Varroa schijnbaar anders samen leven dan de Russische of Amerikaanse. De beweringen dat volken zonder bestrijding ten onder gaan, is in de meeste gevallen zwaar overtrokken. Maarten zegt hier iets zinvols over, hij zegt: 'Jammer voor de extreem geselecteerde troetelrassen die het loodje gaan leggen, of giftige producten gaan leveren.'

[Ed Pieterse]

Beste Romee,

Je schrijft dat er in APIDOLGIE staat 'Een mogelijke bron voor commercieel bruikbare etc.'

[frits dalm]

Romeé,
Ik ben het met Ed Pieterse eens, zoals je weet dat
het probleem van de Varoa meer bij de bij dan bij
de parasiet licht.De bij heeft meer voordelen bij
een beter poetsgedrag dan de Varoa. Maar of de oplossing
bij de introductie van een nieuw ras ligt heb ik
mijn twijfels. Eerdere invoer van nieuwe rassen hebben
een negatieve invloed gehad doordat de menging van
diverse rassen soms steekduivels opleverde.
De afweer tegen een soort parasieten zal overgaan op de
afweer tegen het zelfde soort parasieten van een ander ras,
maar of dit de introductie van een nieuw ras bijen moet
inhouden heb ik mijn twijfels over.Dit houd geen kritiek in
op het werk dat Ed nu doet, het zoeken naar een ras dat
de Varoabelasting klein houdt


Frits

[Romée van der Zee]

[quote] Beste Romee,
Je schrijft dat er in APIDOLGIE staat 'Een mogelijke bron voor commercieel bruikbare etc.'

[maartenkleijne]

Wetenschappelijk onderzoek naar de samenleving van bijen en varroa is natuurlijk hoogst gewenst. Daarbij denk ik dat een goed wetenschappelijk onderzoek met nul-hypothesen en gecontroleerde test-omstandigheden -als het uitvoerbaar blijkt te zijn en te bekostigen- toch minimaal vijf generaties bijen zal vergen. Dus binnen de eerste vijf jaar is er geen resultaat te verwachten. Vervolgens geven de eerste resultaten weer aanleiding tot nieuwe te testen hypothesen en zijn we zo 15 tot 20 jaar verder voor bepaalde fundamentele vragen definitief wetenschappelijk zijn beantwoord. Dat wil zeggen: de wetenschappelijke bewijslast verschijnt pas lang nadat het varroaprobleem met de natte vinger en trial&error is opgelost. Voorlopig moeten we dingen doen die blijken te werken ook al snappen we het wetenschappelijk niet echt.
Dat we intussen soms mogen geloven dat dingen die we aan het doen zijn wetenschappelijk zijn geindiceerd, is goed voor ons zelfvertrouwen maar zegt weinig over de stand van de wetenschap.
Daarom zijn berichten als die van Joost voor mij heel wezenlijk. Hij heeft iets ervaren in het echt en daar kunnen wij ons voordeel mee doen, ook al is het niet wetenschappelijk onderbouwd.

[Piet Jager]

De Primorsky

Of de Primorsky een nieuw ras is laat ik liever aan de wetenschap over. Voor zover bekend is ze ontstaan uit de rassen mellifera, macedonica en de Caucasica. Mengvormen van verschillende rassen staan bekend om hun hoge vitaliteit. In de strijd tegen de varroa heeft deze mengvorm door natuurlijke selectie waarschijnlijk een gunstige eigenschap ontwikkeld. Onze ‘hoogstaande’ cultuurrassen hebben door het steeds selecteren op eigenschappen die leiden tot een hogere rentabiliteit, door onze bedrijfsmethoden en door een 20 jaar lange, intensieve varroa-bestrijding, daartoe nooit een kans gekregen. Plaatsen we de Primorsky eveneens in dit cultuurgerichte patroon, dan zullen de natuurlijke, positieve eigenschappen al snel vervagen. Als we onze bestrijdingsmethoden, onze hoge rentabiliteits eisen en onze bedrijfsmethoden niet tevens drastisch bijstellen, dan is het introduceren van de Primorsky gelijk boter aan de galg gesmeerd.

!Piet

[Ed Pieterse]

Beste mensen,
Romee schreef:
Of het nu gaat om meedoen in een, als ik het goed begrepen heb, inmiddels gestopt Duits P. testprogramma.

Daar vergat ik op te reageren, want dat was één testexperiment wat gestopt was. Omdat men de indruk had, dat de besmetting over en weer gelijk was. Maar toen alle mijten op de bijen en in het broed geteld waren bleek dat de Primorsky's een wezenlijk hogere Varroatolerantie hadden dan de vergelijkende 2 soorten Carnica's.
Citaat: signicificant (p<=5%) minder Varroas als de carnicagroepen!!
Bovendien had men bij deze proef een vermoeden, dat er zakbroed aanwezig was en wat kalkbroed.

Bij een andere proef, op een andere locatie in Kirchhain bleek dat zonder Varroa bestrijding op half oktober 2002:
1 van de 14 Carnica's overleefde. Volkssterkte 12000 van overgebleven volk.
3 van de 12 hybriden overleefden. Volkssterkte 9000 van overgebleven volken.
12 van de 20 Primorsky's overleefden.Volkssterkte 10000 van overgebleven volken.

Dit beeld heb ik bij mij op de proefstand ook. De proefstand ziet er trouwens net zo uit als die in Duitsland. Er staan dus ook volken op een rij, die eigenlijk verspreid zouden moeten staan.
Dit ook ten aanzien van kruisingen met de wilde Nederlandse bij (voor zover ik kan vermoeden dat de kruising door een wilde Nederlandse bij tot stand is gekomen)
We gaan echter verder en wie Varroaresistente wilde Nederlandse wilde bijen heeft kan bij ons een proef aanvragen om de kruising daarmee uit te testen.

Frits Dalm heeft gelijk als hij zegt:
Maar of de oplossing bij de introductie van een nieuw ras ligt heb ik mijn twijfels.

Wij zijn aan het zoeken en aan het proberen een Varroaresistente bij te vinden. En niet alleen omdat het bestrijden van Varroa met de huidige middelen die zijn toegestaan niet optimaal wordt toegepast en de effectiviteit daarvan soms twijfelachtig is. Maar ook omdat zoals Henk van der Scheer zegt, er mensen zijn die vinden dat die middelen het natuurproduct aan kunnen tasten. Of dit nu schadelijk voor de gezondheid is of niet. Dat is het niet, maar er bestaat weerstand tegen, die sommige imkers er toe brengt de gekste dingen met hun bijen uit te halen. De dierenbescherming heeft gelukkig geen verstand van bijen.
De invloed van de bestrijdingsmiddelen tegen de mijt is zo klein, dat het moeilijk is die te meten en ook de invloed op de gezondheid van de mens is niet te meten met zo'n kleine dosering. Het gevaar ligt meer in de denkwijze en behandelwijze van de diverse imkers, die niet de bijsluiter lezen en zelf gaan dokteren, zonder te begrijpen wat ze doen.
Als we de websites die Piet ons aangaf bekijken zien we dat, bv bij coumafos, bij de orale inname van 13 mg coumaphos per kg lichaamsgewicht pas vergiftigingsverschijnselen optreden. Om maar een voorbeeld te noemen.
In Duitsland gebruikt men ook al vele jaren coumaphos. Het stukje dat ik schreef was van 2 hoogleraren, die uitgerekend hadden, dat je eerder ziek van de honing werd als van een eventuele besmetting van coumaphos in de honing.

(later reageer ik verder, want er zijn dingen gebeurd, die mijn tijd in beslag nemen.)

Ed

[Romée van der Zee]

even tussendoor:

De Universiteit Hohenheim meldde in het jaaroverzicht van begin 2002 :

In een samenwerkingsproject met de instituten Oberursel, Kirchhain, Hohenheim, Mayen, Celle en Erlangen werden in de zomer 30 aanzienlijk-resistente Primorsky-koninginnen uit de USA (F1) afgenomen. 16 koninginnen werden in 2-raamsafleggers ingevoerd, hiermee zou de eigenlijk test na de uitwintering beginnen. In de volgende testronde werden sterk aangetaste volken gedeeld en werden de beide helften voorzien van respectievelijk een Carnica- en een Primorsky-koningin. Uit de voorlopige resultaten en waarnemingen kan het volgende worden afgeleid:

• De volken met Primorsky-koninginnen lijken uiterlijk (bijenkleur) en gedrag zeer heterogeen. De zachtaardigheid is zeer teleurstellend!
• Bij alle volken liep de varroa-aantasting, gemeten in broed en bijenmonsters, in de zomer en herfst op.
• In de testgroep met hoge varroa-aantasting zijn tot januari 2002 reeds de helft van de 14 volken die van Primorsky-koninginnen voorzien waren, ten gronde gegaan. Vermoedelijk zullen hoogstens 6 uit deze groep de winter overleven.

Onder de Kop Varro-tolerantie tot dusver niet bevestigd, meldt prof. Peter Rosenkranz in juli 2002:

Door de Bijeninstituten Oberursel, Kirchhain, Hohenheim, Mayen, Celle en Erlangen werd gedurende het afgelopen jaar een samenwerkingsproject gestart met meer dan 150 zogenaamde Primorsky-koninginnen uit de USA. Deze koninginnen, van oorsprong afkomstig uit de Russische regio Primorsky, werden in de USA op varroatolerantie geselecteerd.
De positieve trend uit de eerste kortetermijnwaarnemingen kon na de inmiddels bekende resultaten uit Oberursel, Kirchhain en Hohenheim helaas niet bevestigd worden. In vergelijking met carnica-volken kon in de nu bijna een jaar lopende onderzoeken geen verhoogde varroa-tolerantie worden vastgesteld. In het onderzoek bleek dat in de herfst en winter reeds ettelijke sterk aangetaste volken aan de varroa ten onder zijn gegaan. Daar komt nog bij dat de onderzochte primorsky-volken t.a.v honing-haaldrift, zachtaardigheid en zwermneiging in de regel niet voldoen aan de normen die imkers tegenwoordig hanteren.
De resultaten en uitgewerkte beoordelingen van dit gemeenschappelijke project worden, zoals gepland, aan het einde van het seizoen gepubliceerd. Op grond van de resultaten tot nu toe willen wij in ieder geval nog eens de reeds vorig jaar uitgesproken waarschuwing herhalen: er bestaat voor de imker op dit moment geen reden om werk en geld in de koop of teelt van primorsky-koninginnen te steken.

Dr. Peter Rosenkranz,
Voorzitter van het werkverband van Instituten op het gebied van Bijenonderzoek.
(vertaling Romée)

Als Primorsky-volken die in Oostrusland een minimale varroaantasting hebben, in de Bondsrepubliek voor een groot deel ten onder gaan, dan ligt het toch voor de hand om te onderzoeken of wellicht de mijten zich anders gedragen, ofwel minder virulent zijn. En wat zou daarvan de oorzaak zijn?
Romée