tuters en kwakers , wat een rotmoment

[semar]

En Semar schreef:

troost je een bruisvlucht duurt niet zolang en soms paaren de moeren bij slechter weer dicht bij huis ( ze hebben maar een paar uurtjes nodig).

Semar, een bruidsvlucht kan al in een kwartiertje gepiept zijn; ik heb vaak moertjes zien vertrekken uit bevruchtingskastjes en met een paarteken zien thuiskomen binnen 15 à 20 minuten!
Kijk, als alle imkers de darren alleen gebruiken als varroaval en zien als luie honinguitvreters, dan zal de moer misschien wat verder moeten vliegen

ik weet het, maar daarvoor zal ze enkele malen oriënterings vluchten gaan doen. dus met ales bijeen heb jee paar uurtjes nodig niet nodzakelijkerwijs op dezelfde dag.
de meeste vluchten van de moer duuren inderdaad maar een half uurtje per stuk. ik stel mijn darren erg op prijs,
in mijn ervaring zijn de bijen zijn niet happy als je darren helemaal uitbant.

Vriendelijke groet
Semar(Dominique)

[Astrid Schoots]

Ha Semar,
oh ik begrijp, je telde alles alvast op

Mooi, jouw visie op darren, die deel ik, ik 'ban' ze zelfs helemaal niet meer uit.
Hoe meer darren, hoe vitaler de werksters zich voelen en hoe beter het broednest omhuld wordt,
en hoe meer darrenraat je wegsnijdt, hoe meer ze erbij gaan bouwen... onnodig bijtje pesten dus.

Och, ik laat de bijen steeds meer doen wat ze goeddunkt- ze doen wat ze willen, waarom overal mee bemoeien?
groetjes,
Astrid

[A.A. Staals]

.. Maar Ad, wat deden de moeren dan die 14 dagen van dinsdag tot dinsdag? In die tijd kunnen ze toch al bevrucht zijn geweest - of begrijp ik je verhaal niet goed.
En nadat je de kastjes had opgehaald zag je nog enkele moeren op bruidsvlucht gaan - maar dat kan toch een klein herhaalvluchtje zijn geweest?

Astrid
Ik heb in het verhaal een kleine wijziging aangebracht. Hoop dat het nu duidelijk is.

ad staals

[Astrid Schoots]

Dag Ad,
ja nu duidelijker.
Toch weet je het uit jouw verhaal niet zeker, of die moertjes die nog niet aan de leg waren, idd ook nog niet bevrucht waren..
Soms duurt het gewoon eventjes.
Maar goed, we blijven opletten en zo ons verder ontwikkelen

[belrgerbal]

er lagen een stuk of 6 dode moertjes voor de kast , er is dus zeker gevochten. Ik zal vanavond nog eens luisteren of het tuten en kwaken afgelopen is. het is natuurlijk de vraag of ik niets over het hoofd heb gezien. Ik ga niets meer doen en wacht sowieso gewoon af wat er gaat gebeuren nu, wil het volk niet nog meer verstoren , helamal niet met dit koude baggerweer.

[belrgerbal]

Ha Semar,
oh ik begrijp, je telde alles alvast op

Mooi, jouw visie op darren, die deel ik, ik 'ban' ze zelfs helemaal niet meer uit.
Hoe meer darren, hoe vitaler de werksters zich voelen en hoe beter het broednest omhuld wordt,
en hoe meer darrenraat je wegsnijdt, hoe meer ze erbij gaan bouwen... onnodig bijtje pesten dus.

Och, ik laat de bijen steeds meer doen wat ze goeddunkt- ze doen wat ze willen, waarom overal mee bemoeien?
groetjes,
Astrid

ik snij alleen af en toe een gevuld bouwraam weg, puur en alleen omdat het nogal wat varroabesmetting scheelt. op de gewone ramen laat ik darrenbroed ztten. Mij is altijd verteld dat er zat darren in de volken blijven. heb de paar jaar dat ik nu bezig ben, ondanks dat ik best wel wat fouten heb gemaakt, nog geen dode volken gehad.

[belrgerbal]

bij een 2e kast heb ik ook doppen gebroken ivm tuters en kwakers, nu vloog er bij het doppen breken een moertje weg (de dop bleef aan mn bijtel hangen) waar vliegt zon moertje heen en kan die ergens terecht of is ze ten dode opgeschreven? :/

[Ewout]

Ha Semar,
Mooi, jouw visie op darren, die deel ik, ik 'ban' ze zelfs helemaal niet meer uit.
Hoe meer darren, hoe vitaler de werksters zich voelen en hoe beter het broednest omhuld wordt,
en hoe meer darrenraat je wegsnijdt, hoe meer ze erbij gaan bouwen... onnodig bijtje pesten dus.

Ik vind dat al die varroas ook onnodig bijtje pesten, en gebruik liever oxaal dan mierenzuur... Krijgen die mijten wel heel erg veel speelruimte als ik geen darrenraat wegsnij (bij natuurbouw)/uitneem (bij kunstraatbouwers). Wat doe jij?

[Astrid Schoots]

Beirgerbal zei:

heb de paar jaar dat ik nu bezig ben, ondanks dat ik best wel wat fouten heb gemaakt, nog geen dode volken gehad.

Hardstikke fijn joh!
Goed kijken naar de bijen, en de gevolgen van verschillende ingrepen onthouden en vergelijken, dan kom je een heel eind!
Maar.. Ik weet wel dat uit de bijensterfteonderzoeken blijkt dat er relatief meer sterfte is onder kleine imkers dan onder grote imkers, en de conclusie, om onvakkundigheid te koppelen aan sterfte ligt dan wel op de loer en is ook wat voor te zeggen..
Ik kan slechts alleen uit eigen waarneming zeggen dat ik ook bij een aantal ervaren groot-imkers sterfte heb gezien, en dat gezellige mini-scharrelaars vaak buiten schot blijven.
Kortom, wees blij als je volken het goed doen, maar blijf bescheiden in je conclusies; er zijn zoveel meer factoren dan alleen eigen imkertechniek.

[Astrid Schoots]

Beirgelbal schreef:

nu vloog er bij het doppen breken een moertje weg (de dop bleef aan mn bijtel hangen) waar vliegt zon moertje heen en kan die ergens terecht of is ze ten dode opgeschreven? :/

Beste B, jouw vraag hierboven deed me sterk denken aan wat ik in de vorige eeuw eens heb meegemaakt. Ik heb daarover ooit een verhaaltje geschreven in Bijenhouden, met commentaar van Hayo Velthuis (rubriek "wonderlijke waarnemingen").
Misschien vind je het leuk om te lezen, en geeft het -via een omweg- toch wat antwoord op je vraag,
Astrid.


Een mooie gebeurtenis.
Jaren geleden, op een zoele mei-avond, ging ik als kersverse imker een mede-beginnende imker helpen met doppen breken. Er was luid en duidelijk in de kast getuterd, er was bovendien al een nazwerm geweest, dus we vonden het tijd om in te grijpen (..) Omdat we het doppen breken tamelijk onhandig deden en er nog veel doppen onrijp bleken te zijn, besloten we om tijdelijk een goede jonge koningin in een krulspeld te bewaren. Met trillende vingers van spanning en ontzag, probeerde ik de koningin voorzichtig in de krulspeld te werken -zoals gezegd, ik was nog kersvers op het imkerspad. Omdat ik het te omzichtig deed, ontsnapte de koningin. In een prachtige cirkelende boog verdween ze hoog in de beginnende avondschemer. Dat was heel jammer, want ze was een sterk en snel prachtexemplaar.
We zwoegden nog een poos door, sloten tenslotte de kast, keken nog eens naar de geschepte nazwerm en ruimden de boel wat op.
Op een gegeven moment, voor zover ik me herinner ongeveer een half uur na het ontsnappen van de jonge koningin, stonden we een meter of acht van de kasten nog even naar de avondlucht te kijken. Opeens landde een koningin (dé koningin?) met een flinke vaart op mijn hand; waarschijnlijk was mijn lichte bijenjack een belangrijk orientatiepunt geweest bij het uitvliegen, en nu het belangrijkste herkenningsteken, ook al was het meters verder weg.
Ik was diep onder de indruk, dat zij zoveel tijd later, zoveel meters verder nog wel, terugkwam. Maar bovenal was ik onder de indruk dat ik, door de vaart en vaste grip waarmee zij op mijn hand landde, kon voelen hoe sterk een koningin kan zijn en welke kracht in haar schuilt, zéker vergeleken met een werksterbij.
Astrid Schoots.

Commentaar van Hayo Velthuis:
Orientatie
Die orientatie van de koningin laat zien hoe geweldig belangrijk die eerste indrukken zijn, die een bij opdoet voor haar orientatie. Je ziet het ook wanneer er een rooster is gelegd en er boven het rooster darren zitten. Wanneer je de dekplank opent, zo rond het begin van de middag, wat de normale tijd is om uit te vliegen voor de darren, dan bruisen ze naar buiten, vliegen nog wat aan op die hoek van de kast waar ze van vertrokken en dan zijn ze verdwenen, voor een poosje. Als de kast dan later weer is gesloten, kun je veel darren zien die op dezelfde hoek proberen de kast weer binnen te komen. Ze vliegen aan, maar vlakbij gekomen ontbreekt er iets aan het beeld (de kast is nu immers dicht en ziet er daarom anders uit) met als gevolg dat ze een stukje wegvliegen, om daarna opnieuw langs het zo bliksemsnel geleerde pad de kast te benaderen en opnieuw te ontdekken dat er iets niet klopt. Waaruit je kunt afleiden, dat een moerrooster heel wat frustraties tot gevolg kan hebben!