Opgaan, blinken en verzinken

[Ria van den Berg]

Hoewel ik het in grote lijnen met Piet eens ben, wil ik toch wat opmerken. Mensen selecteren al eeuwenlang op eigenschappen die hen goed uit komen, meestal zit er wel een minkant aan. We hebben massa's wilde aardbeitjes op ons erf en die smaken verrukkelijk. Toch ben ik blij met het bedje gekweekte in mijn moestuin, het kost veel minder tijd om een schaaltje daarvan te plukken en ik neem de (toch wel) iets mindere smaak op de koop toe. We zijn nu eenmaal geen volk van jagers en verzamelaars meer, maar daardoor kunnen we ook tijd op het imkerforum doorbrengen [:)]
Meestal is er een weg terug van te beperkt selecteren. Een Deense onderzoeker sprak een paar jaar geleden over de Buckfast daar, die erg gevoelig waren voor AVB. De koninginnekwekers selecteerden op volken die beter met AVB konden omgaan en het kwam weer goed.

vanuit de Peace River Vallei, Ria van den Berg
leven op een imkerij in Canada : http://www.vandenbergfamily.ca

[Albert Stoter]

Door selectie en combinatieteelt binnen het aantal huidige Buckfastteeltlijnen voegt men echter geen nieuwe erffactoren toe.

Oftewel, selectie binnen lijnen (inteelt) is het probleem. Niet selectie op zich (want daar hebben we juist het grote aantal soorten beesten op aarde - inclusief wijzelf - aan te danken, daar geloof ik in).

Als je binnen de bestaande lijnen blijft, dan voeg je inderdaad geen erffactoren toe, en rest inteelt.
Maar is het wel zo dat men bij buckfast binnen de huidige lijnen blijft?
Ik heb juist begrepen dat er door Buckfast-telers nog steeds nieuw genetisch materiaal de buckfast wordt binnen gebracht.

Op http://www.buckfast.dk/holland.htm lees ik bijvoorbeeld: De Buckfastbij is een ras dat regelmatig nieuw bloed nodig heeft om inteelt te voorkomen en om bepaalde genetische eigenschappen te accentueren, zoals mijt-tolerantie. Nieuwe combinaties worden altijd getest voordat zij (eventueel) in de toekomst in het ras worden opgenomen.

[Piet Jager]

Dat klopt, Albert

Lees maar even mee over wat ik aan het begin schreef:

"De Barneveldse kip heeft haar tijd allang gehad en de Buckfast bij wil men nog van de ondergang redden door allerlei nieuwe (vreemde) lijnen in te kruisen. Vaak op goed geluk of malheur. Het wordt een conglomeraat van eigenschappen, die niet meer samen met elkaar optrekken in '˜the struggle for live'"

.., maar iets later ook:

'Bij misgekleunde-combinaties met gecontroleerde paringen verspreidt zich dat ongunstig erfelijk materiaal steeds weer over gunstig genetisch aangepaste volken'

Genetische aanpassing volgt de weg van de geleidelijkheid en is geen evolutie, maar adaptie door natuurlijke selectie.

!Piet

[Albert Stoter]

Tsja Piet,
Ik reageerde op je laatste bericht.
Als reactie op de 'genetische verrijking die broeder Adams heeft gebracht' (door Maarten Kleijne) schreef jij "Door selectie en combinatieteelt binnen het aantal huidge Buckfastteeltlijnen voegt men echter geen nieuwe erffactoren toe".
Ik kan er natuurlijk weinig aan doen dat dat afwijkt van wat je in het begin schreef.
In die zin met dikke letters schets je een tegenstelling die er volgens mij niet is, want volgens mij ligt 'adaptie door natuurlijke selectie' juist aan de basis van evolutie. Waarom die dikke letters overigens?

[Piet Jager]

Evolutie?

Het is pas sinds enkele jaren dat men inzicht is beginnen te krijgen in genen. Darwin en zijn tijdgenoten hadden daar geen kaas van gegeten. Zij hadden geen besef van erfelijke informatie, die in de celkern van planten en dieren besloten ligt, en die bepaalt hoe het nageslacht eruit zal zien.

Evolutie is een afstammingsleer (theorie) over het ontstaan van een verscheidenheid aan aangepaste levensvormen door erfelijke veranderingen bij bestaande soorten. Zij is een theorie, die berust op aanname, veronderstelling en hypothese.

Vragen over het natuurlijk ontstaan van nieuwe soorten kregen in de chaos van de verscheidenheid van opvattingen in de evolutie en in de strijd tussen persoonlijke en wereldbeschouwelijke vooroordelen aanvankelijk geen bevredigend antwoord in een ordenend en causaal gemotiveerde evolutietheorie.

De veronderstelling dat genetische aanpassing juist de basis is voor de evolutietheorie (over het ontstaan van nieuwe soorten) is nog maar steeds de vraag!

!Piet

[Gerard van Gastel]

Albert zegt:

want volgens mij ligt 'adaptie door natuurlijke selectie' juist aan de basis van evolutie.

zie Wikipedia: evolutietheorie (Tja, Ik moest het even nazoeken voor ik dit verhaal kon volgen.....)
"Natuurlijke selectie wordt gezien als het belangrijkste evolutiemechanisme, waardoor populaties aangepast raken aan de omstandigheden"

[Oude Essink]

.
De discussie is op een onoverbrugbare kloof aangeland, die ik kort aangeef aan de hand van 4 afbeeldingen.
Linnaeus, bekend als de ontwerper van de tweenamige nomenclatuur: soorten aangeduid met 2 woorden in het Latijn: Homo sapiens. Aan zijn ontwerp ging een eeuwenlange chaotische naamgeving vooraf, waarbij niemand wist, waar de ander het over had. De methode van Linnaeus is even simpel als geniaal maar er zit een wereldbeschouwing achter. Linnaeus zoon van een dominee was zelf een diep gelovig mens en hij beschouwde de bijbel als de bron van inzicht ook in natuurwetenschappelijke zaken. "God schiep 6000 jaar voor onze jaartelling de wereld; op aarde schiep Hij de levende wezens: kant en klare soorten planten en dieren en de mens. Adam kreeg de opdracht deze te benoemen '"ieder naar zijn soort'

[Piet Jager]

Goed mee eens en een mooie afsluiting, Hennie!

De ontwikkeling van de genetica, (vele jaren na Darwin) heeft laten zien door welke mechanismen variabiliteit ontstaat en hoe zulke kenmerken van generatie op generatie worden doorgegeven

De evolutie vormt ook de basis van de systematische indeling, waarbij men veronderstelt dat verwante soorten gelijke voorouders hebben gehad.

Organismen kunnen op grond van overeenkomsten hiërarchisch ingedeeld worden in een taxonomische boom, in bijvoorbeeld de volgende twaalf rangen:

Taxonomie van de Barneveldse kip

Domein
Rijk'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦......Animalia (dieren)
Afdeling / Stam'¦.......Vertebrata (gewervelde)
Klasse'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦......Aves (vogels)
Orde'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦......Galliformes (hoenderachtigen)
Familie'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦......Phasianoidea (fazantachtigen)
Tak
Geslacht'¦'¦'¦'¦'¦'¦......Gallus (Kamhoenders)
Sectie'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦......Gallus gallus (Bankiva hoen)
Reeks
Soort'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦......Gallus domesticus (kip)
Variëteit'¦'¦'¦'¦...........Barnevelder
Vorm'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦'¦....... hybride (bastaard)

De secundaire rangen zijn hier cursief gedrukt. De primaire rangen zijn het belangrijkst. Bij een formele classificatie zullen deze altijd vermeld worden. De basiseenheid voor identificatie is de soort. Verwante soorten worden gegroepeerd in geslachten, en deze weer in families.

!Piet

[Dirk Blanken]

Ik vind dat als er inteelt moet worden toegepast de teler dit zelf moet doen.
De opzet is om eigenschappen te stabiliseren.
Als aanparingsstations hier zich direct mee gaan bemoeien en dat jarenlang volhouden dan blijft er volgens mij op den duur geen enkele variatie meer over.
Een aanparingsstation moet steeds nieuw materiaal aanvoeren om ev ontstane inteelt af te vlakken.
Zo hou je vitale volken.
Een aanparingsstation die dat niet doet en ingeteelde darrenvolken opsteld verspreid het resultaat heel snel en dan wordt na een aantal jaren het zeer moeilijk om iets nieuws te beginnen.
Als de telers alleen aan inteelt doen is het resultaat veel minder ingrijpend en kan het veel makkelijker terug gedraait worden.
Bovendien kunnen de resultaten van de inteelt dan eerst worden gecontroleerd voordat het overal naar toe wordt gezonden

Wie van de telers van bijen heeft hier een gefundeerde mening over.
Natuurlijk de telers die een station vragen om het werk wat zij zelf moeten doen zijn uitgesloten of ze moeten argumenten aanvoeren waarom het zo klopt.
Mijn idee is dat als je inteelt bedrijft je dat beperkt moet toepassen en de resultaten moet controleren voordat je dat algemeen moet verspreiden.
Er moet zo veel mogelijk variatie blijven bestaan.
Dirk

dertiende

[Oude Essink]

Hallo Piet,

De evolutie vormt ook de basis van de systematische indeling, waarbij men veronderstelt dat verwante soorten gelijke voorouders hebben gehad.

De indeling van Linnaeus is gebaseerd op 'gelijkenis'