FrancA schreef:joselito schreef:Ben je niet bang dat vroeg of laat de raten naar beneden vallen door hun eigen gewicht? Of zijn er verstevigingen die de raten versterken, zoals stokken die vroeger door de korven gestoken werden.
Hoe doen bijen dat dan in "het wild"?
Sodemiertert dan ook steeds raat naar beneden?
Takken zwiepen, maar de stam niet; in de stamholte zit 't ratenwerk.
Bomen worden niet op hun kop gezet, behalve lang geleden
door Ellert en Brammert (zie Drentse Volksverhalen).
Joselito en FrancA, hebben jullie nooit op de Veenendaalse Bijenmarkt
op de derde dinsdag in juli, honderden korfvolken gekeurd zien worden ?
Korven keer op keer - weliswaar voorzichtig- op de kop,
om te zien hoe sterk de volken zijn en of het RATENWERK schoon is,
dus nieuw. De kopers willen er heidehoning in laten opbergen.
Zulke korven moeten gespijld zijn. 'n Onberoerd volk hoef je niet te spijlen.
Ander voorbeeld : Ik ga misschien m'n korfvolk afjagen;
korf op z'n kop zetten, lege korf er op vastzetten met krammen, en vervolgens
een half uur de onderste bezette korf rondom met de handen bekloppen,
zodat een deel van het volk met de koningin de lege korf in loopt.
Daarvoor moet 'n korf goed gespijld zijn. Noem het maar gewapend.
Bij raampjes spreek je van bedraad. Zjef
P.S. Het gezegde "Geen WERK, geen honing" komt uit de imkerij.
Met WERK wordt RATENWERK bedoeld.
Zo spreken we ook van funderingswerk, vlechtwerk, schrijfwerk.