Vol van bijzonderheden
Geplaatst: ma 02 jul 2001, 22:24
Mijn buurman, daar schrijf ik wel vaker over. Op het moment hebben we elke week contact. Hijzelf en zijn bedrijfsmethode staan bol van bijzonderheden. Allemaal berustend op 'zo'n weinig' mogelijk werk en een zo'n grote mogelijke presatie(honing).
Of anders gezegd; belangrijk is dat de kosten laag blijven en de opbrengst groot.
Zo koopt hij nooit nieuw materiaal, alleen tweedehands spullen en zo goedkoop mogelijk.
Hij rijd alles af om een goed stukje dracht te vinden en verspreid zijn kasten op een zodange manier dat er heel weinig bijendruk aanwezig is. Overal staan hier en daar kasten.
Dit jaar is hij met acht volken weer begonnen en nu heeft hij alweer twintig. Bijna allemaal zwermen en zegt ie bijna allemaal zwermen van een ander.(Ik houd mijn hart vast, maar volgens mij zijn ze niet van mij afkomstig.) De grootste verhalen houd ie over de zwermen, die telkens heen en weer over zijn huis vliegen en vervolgens in een van zijn lokkasten settelen.
Vandaag besproken we het onderwerp voeren. Zelf heb ik vandaag dus in mijn afleggers gezien en in elk volkje een of twee ramen kunstraat gehangen. Dan kunnen ze hun alvast uitleven en het zorgt voor een nog betere harmonie en gezonder volk. Ik merkte op dat de volkjes die ik drijfvoer er beter voorstaan dan degene die losse kristal suiker onbeperkt kunnen opnemen. Dit is een oplossing uit nood geboren, omdat ik geen genoeg dekplanken had met gaten erin en geen tijd had om deze erin te boren om zo te kunnen drijfvoeren.
Maar zijn methode is heel anders dan die van mij en wel deze; Hij geeft de bijen om deze tijd voor hun kasten een of meerdere (honingkamer)ramen met voer. Zodra de bijen hierop arriveren, dan neemt hij deze ramen mee naar de voortuin van zijn huis. Hier zit dus zijn huis tussen en het is ongeveer 60 meter verder. Vervolgens heeft hij daar verroeste ijzeren bakjes staan met een laag rietjes. Hierin giet hij elke avond enkele liters suikerwater. Hij slaat de raampjes met bijen hierop af of laat ze gewoon een tijdje bij het voer liggen. Vervolgens hebben ze de loop te pakken en binnen een rikketik zijn de rietjes in de bruine verroeste bakjes weer droog. Het invallen van de nacht drijft de bijen weer naar binnen.'s-Morgens, zodra het licht is zijn de bijen er weer als de kippen bij. Maar de bakjes met de langwerpige rietjes zijn leeg. Ze komen bedrogen uit en keren terug huiswaarts. Maar ze gaan niet zitten luieren. Snel wenden ze hun tot een natuurlijke drachtbron. Tot dat de avond weer invalt, want dan, dan .... is het weer dinnertime.
J.P.
Of anders gezegd; belangrijk is dat de kosten laag blijven en de opbrengst groot.
Zo koopt hij nooit nieuw materiaal, alleen tweedehands spullen en zo goedkoop mogelijk.
Hij rijd alles af om een goed stukje dracht te vinden en verspreid zijn kasten op een zodange manier dat er heel weinig bijendruk aanwezig is. Overal staan hier en daar kasten.
Dit jaar is hij met acht volken weer begonnen en nu heeft hij alweer twintig. Bijna allemaal zwermen en zegt ie bijna allemaal zwermen van een ander.(Ik houd mijn hart vast, maar volgens mij zijn ze niet van mij afkomstig.) De grootste verhalen houd ie over de zwermen, die telkens heen en weer over zijn huis vliegen en vervolgens in een van zijn lokkasten settelen.
Vandaag besproken we het onderwerp voeren. Zelf heb ik vandaag dus in mijn afleggers gezien en in elk volkje een of twee ramen kunstraat gehangen. Dan kunnen ze hun alvast uitleven en het zorgt voor een nog betere harmonie en gezonder volk. Ik merkte op dat de volkjes die ik drijfvoer er beter voorstaan dan degene die losse kristal suiker onbeperkt kunnen opnemen. Dit is een oplossing uit nood geboren, omdat ik geen genoeg dekplanken had met gaten erin en geen tijd had om deze erin te boren om zo te kunnen drijfvoeren.
Maar zijn methode is heel anders dan die van mij en wel deze; Hij geeft de bijen om deze tijd voor hun kasten een of meerdere (honingkamer)ramen met voer. Zodra de bijen hierop arriveren, dan neemt hij deze ramen mee naar de voortuin van zijn huis. Hier zit dus zijn huis tussen en het is ongeveer 60 meter verder. Vervolgens heeft hij daar verroeste ijzeren bakjes staan met een laag rietjes. Hierin giet hij elke avond enkele liters suikerwater. Hij slaat de raampjes met bijen hierop af of laat ze gewoon een tijdje bij het voer liggen. Vervolgens hebben ze de loop te pakken en binnen een rikketik zijn de rietjes in de bruine verroeste bakjes weer droog. Het invallen van de nacht drijft de bijen weer naar binnen.'s-Morgens, zodra het licht is zijn de bijen er weer als de kippen bij. Maar de bakjes met de langwerpige rietjes zijn leeg. Ze komen bedrogen uit en keren terug huiswaarts. Maar ze gaan niet zitten luieren. Snel wenden ze hun tot een natuurlijke drachtbron. Tot dat de avond weer invalt, want dan, dan .... is het weer dinnertime.
J.P.