Bijenhouden.nl

Wat maakt die houtverbinding zo essentieel?

grtz

erik.

ErikS schreef:Wat maakt die houtverbinding zo essentieel?

De kloostersponning is eenvoudig te maken met bijv. een tafelzaag, maar het maakt ervan een sterke kast die goed tegen kromtrekken van de hout kan. Met een L-verbinding is de kast zwakker, tenzij je duur hout gebruikt, of de kast al om de 3 á 5 jaar wil vervangen. Maar ik ben geen expert.

zelf heb ik naar aanleiding van het ontwerp van Liebig broedkamers en bodems gemaakt, wel voor simplexramen, dus aan de kopse kanten 30mm dik hout in verband met lange oren. Ze zijn van hout van oude balken dus wel uitgewerkt, van buiten geverfd, benieuwd of ze na 3 tot 5 jaar weg zijn. Die van vorig jaar zijn nog als nieuw, buiten, onbeschermd.

Samuel Murray schreef:De kloostersponning is eenvoudig te maken met bijv. een tafelzaag, maar het maakt ervan een sterke kast die goed tegen kromtrekken van de hout kan.

Ik heb zitten zoeken wat een kloostersponning is
Bedoel je daar dit mee? In België noemen we dat een veer en groefverbinding, dacht ik.
Op die manier zal het misschien iets sterker zijn maar met goede houtlijm en lange houtschroeven kom je toch ook een heel eind.
Toen vroeger nog alles genageld werd was dit veel beter. Maar met de moderne schroefmachines zet je er in geen tijd een aantal (inox)houtschroeven in en zal je het niet zo direct beleven dat het terug uit elkaar valt.

@Joselito. Niet helemaal waar......

Je hebt bijna een dubbel lijmoppervlak en ook belangrijk de lijm wordt veel gunstiger belast.

Mijn oude kasten zijn vergelijkbaar gemaakt en super degelijk (en een beetje flexibel lijkt het). Bij loswringen en afslaan voel je de bakken net iets meegeven en wat geluiden maken maar de bak blijft heel. Mijn nieuwe zelfmaak met lange INOX schroeven en koud op elkaar vastzet ontwerp is minder verdraagzaam.

grtz

erik.

joselito schreef:Ik heb zitten zoeken wat een kloostersponning is

Het duur mij ook 2 dagen om achter te halen wat de Nederlands voor "lock rabbet" is, hoor

In België noemen we dat een veer en groefverbinding, dacht ik.

Jullie (als NL sprekers) zullen beter weten dan ik, maar de NL wikipedia zegt dat "veer-en-groef verbinding" een alternatiewe naam is voor een mes-en-groef verbinding". Een [mes-en-] groefverbinding loopt in de lengte van de hout en is niet hetzelfde als een verbinding met een "groef" in de breedte van de hout, zoals bij een "rabbet". Lijmverbindingen van kopshout is zwakker dan lijmenverbindingen van langshout, vandaar dat het slim is om bij hoeken van bijvoorbeeld bijenkasten (als je de kast maken van horizontale planken, wat in de meeste gevallen is) een speciaal verbinding te maken, en/of goede schroeven te gebruiken.

Toen vroeger nog alles genageld werd was dit veel beter. Maar met de moderne schroefmachines zet je er in geen tijd een aantal (inox)houtschroeven in en zal je het niet zo direct beleven dat het terug uit elkaar valt.

Wat is jouw mening over de mogelijke reden waarom Liebig zijn kast heeft ontworpen met de kloostersponning en niet gewoon met een kopse L-verbinding? Het gaat bij dit ontwerp toch over makkelijk en goedkoop, en de sponning moet je echt zelf aanbrengen (de hout word niet met sponning en al verkocht).

Mijn een vermoede was dat de sponning het makkelijker maakt om de kast precies goed in elkaar te zetten. Als je bijvoorbeeld een voorraad van, zeg, 1000 plankjes voorbereid heeft, en dan kasten alleen maken zoals nodig, dan kan de sponning het gemakkelijker maken om de kasten zonder een speciale mal op die preciese juiste afmetingen in elkaar te zetten.

Een andere mogelijke voordeel van de sponning is dat de voor/achterkanten minder snel zal kromtrekken, en dat er geen kieren zullen ontstaan als de zijkanten kromtrekken, bij het gebruik van zeer goedkope hout die niet behandeld worden voor buiten. Het is maar een gok. Ik versta geen Duits en kan dus niet googelen voor Liebig's originele bericht.

ErikS schreef:Niet helemaal waar......

Op wiens bericht reageer je hier? De mijne, Joselito's of JackC's?

Samuel Murray schreef:

ErikS schreef:Niet helemaal waar......

Op wiens bericht reageer je hier? De mijne, Joselito's of JackC's?

Joselito, is aangepast.

Waarschijnlijk een combinatie van redenen. Als een automaat de planken uitzaagd kosten die 2 zaagsneden in verhouding niets en die tijd verdien je terug met montage. Ook is er een voordeel dat de lijmnaden haaks op elkaar staan en verder weg (om een hoekje) tov de buitenwereld. Daarnaast zijn schroeven sterk in verlijmd hout maar niet vlak lang het uiteinde van normaal hout, meer kans op splijten.

grtz

erik.

JackC schreef:Zelf heb ik naar aanleiding van het ontwerp van Liebig broedkamers en bodems gemaakt, wel voor simplexramen, dus aan de kopse kanten 30mm dik hout in verband met lange oren.

Ik heb 2 jaar geleden soortgelijke kasten gemaakt, maar niet n.a.v. de Liebig kast: voor de lange oren heb ik steigerhout gebruikt die ik bij een houtzaak heeft gekocht (niet bij de Gamma) en ze bereid waren om de steigerhout in de lengte voor me op de juiste "hoogte" af te zagen (185 mm voor broedkasten, 100 mm voor honingkasten). Het probleem is dat de steigerhout krom trekt, lange schroeven ten spijt, en dan verliest het de goede verbinding met de zijkanten, en op een gegeven moment valt het hele ding uit elkaar.

Hi Samuel,

Op zich wil ik steigerhout niet verdedigen, maar het kromtrekken voorkom je door de juiste planken uit te kiezen. Je moet planken hebben die zoveel mogelijk kwartiers zijn gezaagd. Daar voorkom je een hoop ellende mee.

groeten,
Tieme