Gerrit en het broednest

[Frans vanTongeren]

In 'Mijn manier van imkeren'
(http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... 1&ARCHIVE=)
staat in het éérste stukje beschreven hoe ik de bijen 'in den beginne' tracteer op een goudgeel, uitgebouwd raampje MIDDEN in het broednest.
Vandaag fietste ik wat rond om te herstellen van het leggen van een nieuw dak en het opkwasten van zeven bussen verf op de houten buitenschuur.
Daar hoorde ik iemand roepen: 'Hallo Frans'..!
Ik keerde om en zag Gerrit zitten naast een stapeltje BK raampjes 'met gaten' die volop bezocht werden door bijen.
'Frans', zei hij, 'die manier van imkeren van jou.. daar klopt geen bal van! Gisteren heb ik een raampje midden in het broednest gehangen en moet je nu eens zien wat ze er vannacht van hebben gemaakt. Het lijkt wel gatenkaas! Heb jij dat wel eens meegemaakt?'
Er lag gewoon een berg wasmul op de bodem!
Ik werd er haast wat lacherig van. De raampjes hadden iets weg van een schilderij van Vincent in zijn Vlaamse tijd. Donker en licht en veel kleuren daartussen.
'Kweetniet', zei ik wat bedremmeld.'Snapput niet'.
Gerrit draaide wat raampjes tussen zijn vingers.
'Kiek noe es', riep hij uit...EITJES!
Verdraaid, hij had gelijk. Ik zag ze ook.
Moeizaam kwam mijn brein op gang.
'Gerrit, ik snap het. Die Buckfastkoningin van jou wil graag aan de leg, maar niet ALLE wiegjes vindt ze geschikt. Alles wat niet deugt, wordt weggeknaagd door haar helpsters en alleen de cellen die geschikt zijn, krijgen van haar een eitje. Ik denk dat de bijen de 'gaten'zouden hebben opgevuld met gloednieuwe cellen als je het raampje had laten hangen.'
'Donders', mopperde Gerrit mismoedig, 'ik heb ze op Oud Bruin getracteerd, maar.. het had heldere Warsteiner moeten wezen!'
'Daar krijg ik dorst van' zei ik.
Gerrit stond op en wees naar het terras.
'Ober..!