kraamhouder op het Deventer Dickens Festijn

[Frans vanTongeren]

Kraamhouder in de Walstraat

Het Dickensfestijn lijkt een ware Deventer Kersttraditie te worden!
Al jaren verkoop ik honing en bijenwaskaarsen vanachter een kraam in de Walstraat. Een toenemend aantal mensen (dit jaar 135.000) zie ik het glimmend Deventer plaveisel betreden. Glimmen doen de straatstenen al jaren, dank zij sneeuw, ijzel, regen of mist.
Bedenkster Emmy Strik vindt dit prachtig Dickensweer. Besneeuwde kleding, glibberend voetvolk en kleumende kraamhouders past
naadloos in de boekensfeer van haar geliefde schrijver.
Kleumen doe ik acht uur per dag. Om half tien sier ik de kraam op en om half zes in de middag pak ik de overgebleven bij-producten met bevende handen in en voert mijn vrouw me af naar Joppe.
Over een nacht ijs ga ik niet. Thermokleding als eerste laag, wordt afgedekt met het trouwpak van schoondochters grootvader. Staande op lompe wandelschoenen tracht ik de kilte van de straatstenen buiten te sluiten.
In den beginne zag ik veel mensen uit Deventer voorbijschuifelen, maar de laatste jaren zijn het vooral mensen van buiten de koekstad geworden . (Zij hebben geen zin meer in 40 minuten wachttijd op De Brink.)
Festijnbezoekers genieten volop en niet alleen zij. Zondag zag ik
notarisklerk Uriah Heep (in zijn Limburgse toonzetting) protesteren tegen de Burgers Semi Racers met trappers op het voorwiel. Tergend traag deed de treiteraar een stapje terug en een van de rijders kwakte met zijn Hoge Bicycle uit 1861 tegen de gevelmuur tegenover mij. Geschrokken schold de fietser, in plat Deventers, de klerk de huid vol. Ik was blij dat de coureur geen huiskamerrraam uit de sponning had gedrukt.
Walstraatbewoners zorgen goed voor mij. Jan van K. bracht mij eigengemaakte uiensoep; de op zondag 86 jaar geworden Annie (zonder hoedje) bracht mij plastic regenkleding die ik niet aantrok. (Dickens immers , heeft nooit over plastic geschreven.) Het huis van Lies en Geert P.was voorzien van een toilet en in hun huiskamer loeide een roodgloeiende kachel op eikenhout. Dat was hemelse zaligheid voor mij.
Een kraambuurmeisje had mijn taak even overgenomen. Zij verkocht twee maal meer dan ik!
De laatste uren zijn het zwaarst voor een kraamhouder. De nattigheid sijpelt door je kleding. Je lijf verkrampt door gebrek aan beweging.
De sluis bij De Brink werd opengezet en een stroom van parapludragers
passeerde de kraam. Letten op elkaar werd noodzaak.. Niemand kocht meer iets.
De geest van Jacob Marley leek bezit van mij te nemen.
Mijn lijf kwam toe aan rust tussen zes planken.
Bij het Dickens' Festijn hoort ook .. venijn!

[ImkerVS]

De nattigheid sijpelt door je kleding?Kleumen doet je acht uur per dag? Wat voor de donder voer jij in je schild?
(In het Engels: "What the Dickens were you up to?"
A.U.B., wordkunstenaar,
wat is de bedoeling van het woord " venijn"?
Ik vond geen "venijn" op het woordenboek van Van Dale.

Verreweg, twee duizend kilometer, geen nederlander dichtbij voor inzicht, a.u.b., toen ik heb uw gedicht gelezen.



Stephen Meigs

[Hennie Peters]

Volgens mijn woordenboek is de vertaling: venom, poison, toxicant, toxin
Maar volgens mij wordt het meer in figuurlijke zin gebruikt, als in: giftig gedrag, boosaardigheid.

[Frans vanTongeren]

Dag Stephen,
Jij houdt van taal; dat blijkt uit het verhaal in je 'profile'.
http://www.bijenhouden.nl/forum/pop_pro ... lay&id=283
*
Je schreef:
De nattigheid sijpelt door je kleding?Kleumen doe je acht uur per dag? Wat voor de donder voer jij in je schild?
Het feest in het Deventer Bergkwartier is fantastisch; de straatjes zijn kronkelig Middeleeuws en ik houd van de boeken van Charles Dickens (De Pickwickclub o.a.).
Verder verkoop ik jaarlijks aardig wat honing (500 kilo per jaar). Dat gaat niet vanzelf; je moet wel aan de weg timmeren.
-
Je schreef:
A.U.B., woordkunstenaar,
wat is de bedoeling van het woord " venijn"?
Ik vond geen "venijn" op het woordenboek van Van Dale.
Hennie,(specialist in Engels taalgebruik), gaf al aan dat het woord in figuurlijke zin moet worden gelezen.
Denk maar eens aan de uitdrukking: het is venijnig koud. (Het is gemeen, scherp koud.)
-
Je omschrijving doet me goed.
Een klopje op je schouder maakt het leven minder moeilijk.