Bijenhouden.nl

Bij en bij

Ik weet het wel, het izz bekend, van bloemtjezz en bijtjezz
en dat zzoietzz ook voorkomt bij de kerelzz en de meidjezz
en dat alzz zzij dan zamenzzijn, gezzellig met zzijn beidjezz,
het zzaadje van de een zzoekt naar de andere haar eitjezz.
En alzz dat lukt bij vrouw en man,
dan komt daar duzz een kindje van.

Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz.

Maar wat alzz je een bloem bent en je houdt niet zzo van bijen,
alleen van bloemetjezz die met je loeien in de wei en
zzo heerlijk naazzt je geuren, en je kunt er maar niet bij en
nooit kun je een keer alzz man en vrouw tezzamen vrijen?
Dan komt daar nooit een kindje van,
maar houden van elkaar, dat kan.

Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz.

En wat alzz je een bij bent en je valt niet zzo op bloemen,
terwijl je van een and're bij juizzt wel tevree gaat zzoemen?
Moet je dan maar die liefde voor die andere bij verbloemen,
of moet een bij die bij een bij wil zzijn die bij benoemen?
Van: lieveling, ik houd van jou!
Van bij tot bij, van vrouw tot vrouw.

Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz.

Iemand plaatste dit op Facebook. Ik heb geen idee uit welke bundel hij komt. Ik kan enkel de auteur meedelen.

Nâh, is de bijenpoëzie weer een fijn gedicht rijker, of wel!

Groet,

Bart

Morgen ‘Paarse vrijdag’, waarvoor dit een toepasselijk gedicht is, besef ik herlezend.

Dat is een liedje van Harry Bannink voor het Klokhuis in 1998, met tekst van Ted van Lieshout inderdaad. Zie hier bijvoorbeeld.

Dank u! Zeer attent!

(Ik ben een groot fan van Bannink, maar deze dames stellen zich toch een beetje aan. Dit is vast opgenomen toen de maestro al dood was en hij zich er bijgevolg niet meer mee kon bemoeien. Bannink had het land aan aanstellerij.)