Elektrapis ofwel de Barnsteenbij als oeroude getuige van onze honingbij.

Wij kunnen ons er nauwelijks een idee van vormen hoe oud bijen zijn. Een gezond leven van onze verre voorvaderen is nauwelijks denkbaar zonder een bijenproduct als honing; in hun voortbestaan waren zij sterk van de honingbij afhankelijk. De afbeeldingen waarop honingjagers, hangend aan lange touwladders, uit de holtes in de rotswanden, de nesten van bijen beroven, dateren uit het einde van de ijstijd; dus even na 10.000 v.c.. De oudste getuigenissen van het bestaan van bijen echter komen al van ver vóór het bestaan van onze honingjagers.


In dit brok barnsteen is de oermoeder van onze honingbij gevangen. Zij is 40 miljoen jaar ouden kreeg de naam: "ELEkTRAPIS"; Grieks voor "Barnsteenbij". (uit F. Ruttner, Naturgeschichte der Honigbienen).

Ruim 40 miljoen jaren geleden heerste er langs de kust van de
Oostzee in Noord Duitsland een tropisch klimaat; het gebied was begroeid
met sparren en dennen; Blikseminslagen beschadigden de stammen van deze bomen en er vloeide ruim hars naar beneden en sleurde talloze insecten uit die tijd met zich mee.
In de loop van vele, vele eeuwen versteende de hars tot Barnsteen.
Oude volken, waaronder de Grieken en Romeinen waren verzot op die barnsteenbrokken, waar insecten in opgesloten waren. Zij importeerden ze uit het hoge Noorden, slepen de stenen en gebruikten ze als
dure sieraden. Onze Barnsteenbijen zijn ruim aanwezig en in vele musea te vinden.

Het bijtje op onze afbeelding heeft vooral trekken van de tropische Angelloze bij, maar ook van onze Honingbij en van onze Hommel. Wij hebben met een verre voorouder te doen, waaruit zich in de loop der evolutie de Angellozen, de Honingbijen en Hommels ontwikkeld hebben. De Hommels zijn de laatste in deze ontwikkeling, toen het klimaat in onze streken al aanzienlijk kouder geworden was. Dit kan verklaren, waarom de hommel dikker en meer behaard is en als solitair de winter in gaat. De geschiedenis van onze honingbij gaat echter nog veel verder terug.
150 miljoen jaren geleden bestonden er op onze planeet al planten die Nectar en Pollen produceerden. Fossielen van overal op aarde getuigen daarvan. Voor haar bestuiving zullen deze planten toen al afhankelijk geweest zijn van de verre voorouders van Elektrapis, die zich in de loop van miljoenen jaren ontwikkelden tot sociale insecten. Want een sociaal insect was Elektrapis: op haar achterpoten ( boven en onder in de afbeelding) zien wij de pollenkorfjes, die wij van onze hommels en honingbijen kennen. Deze wijzen op de aanwezigheid van een nest met larven, die met pollen worden grootgebracht.
Zo zijn wij als imkers, meer dan welke beroepsgroep ook, intens verbonden met onze aarde en haar lange geschiedenis.